Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Asesor WSA Irena Szczepkowska Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
W dniu 16 lutego 2005r. do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej wpłynęło skierowanie na badanie w celu rozpoznania choroby zawodowej M. S. wraz z kartą narażenia zawodowego w związku z podejrzeniem choroby zawodowej.
Wojewódzki Zespół Medycyny Przemysłowej orzeczeniem "[...]" orzekł o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej u M. S. związanej z nadmiernym wysiłkiem głosowym.
Wobec zakwestionowania tego orzeczenia wnioskodawczyni została skierowana do nadrzędnej niezależnej jednostki orzeczniczej. Instytut Medycyny Pracy, Przychodnia Chorób Zawodowych orzeczeniem lekarskim "[...]" stwierdził także brak podstaw do rozpoznania przewlekłej choroby narządu głosu związanej z nadmiernym wysiłkiem głosowym u M. S. W uzasadnieniu stwierdzono, że przeprowadzona ocena wydolności głosowej krtani metodą videostroboskopową wykazała, że fałdy głosowe są symetryczne przy fonacji i oddychaniu, gładkie, z zaznaczoną siatką naczyń, napięte, pokryte gęsta wydzieliną zbierająca się na wolnych brzegach fałdów głosowych w czasie zwarcia. Zwarcie fonacyjne - okresowo szczelinowata niedomykalność, drgania fałdów głosowych niejednakowe, niejednoczesne, regularne. Amplituda drgań zmniejszona. Przesunięcie brzeżne obustronnie ograniczone. Poziom fałdów głosowych równy. Nie występuje tendencja do fonacji rzekomej. Nie wykazano zmian organicznych w zakresie krtani uznanych za typowe dla następstw nadmiernego wysiłku głosowego w postaci guzków głosowych twardych, wtórnych zmian przerostowych, bądź niedowładu mięśni przywodzących i napinających fałdy głosowe z niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią, które dają podstawę do rozpoznania choroby zawodowej narządu głosu (poz.15). Obecnie stwierdzone zmiany morfologiczno - czynnościowe w zakresie krtani nie są objęte wykazem chorób zawodowych. Stwierdzono, że rozpoznanie powyższe w postępowaniu diagnostyczno-orzeczniczym w trybie odwoławczym oparte jest o wyniki badania laryngologicznego, foniatrycznego i videostroboskopowego oraz analizę całej dokumentacji dołączonej z Poradni Laryngologicznej i Poradni Foniatrycznej.
Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny, decyzją "[...]", po rozpoznaniu zgłoszenia choroby zawodowej, orzekł o nie stwierdzeniu u M. S. choroby zawodowej narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że z przedstawionego przebiegu pracy zawodowej wynika, iż zainteresowana pracując od 1 września 1984r. jako nauczyciel "[...]" była narażona na nadmierny wysiłek głosowy. Podniesiono, że strona była badana przez uprawnioną jednostkę orzeczniczą w sprawie chorób zawodowych pierwszego stopnia - Wojewódzki Zespół Medycyny Przemysłowej Dział Konsultacyjno-Diagnostyczny Poradnię Chorób Zawodowych, która orzeczeniem "[...]" stwierdziła brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Przeprowadzone badania nie wykazały cech organicznej patologii narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym. Nie stwierdzono u badanej guzków głosowych twardych, wtórnych zmian przerostowych fałdów głosowych, czy niedowładu mięsni przewodzących i napinających fałdy głosowe z niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią, które to stany uzasadniają rozpoznanie choroby zawodowej narządu głosu poz. 15 wykazu chorób zawodowych, stosownie do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. Na wniosek zainteresowanej organ skierował ją na ponowne badanie. Przeprowadzona konsultacja laryngologiczna i foniatryczna w Instytucie Medycyny Pracy Przychodni Chorób Zawodowych, w wydanym orzeczeniu lekarskim "[...]" nadrzędnej jednostki orzeczniczej również nie stwierdziła choroby zawodowej narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym. Podkreślono, iż stosownie do § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia przy stwierdzaniu chorób zawodowych uwzględnia się tylko choroby ujęte w wykazie chorób zawodowych. Udokumentowane wieloletnie narażenie na nadmierny wysiłek głosowy stanowi tylko jeden z warunków niezbędnych do rozpoznania choroby zawodowej. Stwierdzony aktualnie stan schorzeń badanej nie daje podstawy do rozpoznania choroby zawodowej.