Dnia 19 stycznia 2021 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Chybicki Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 stycznia 2021 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Wnioskiem z 25 maja 2020 r. G. K., reprezentowany przez adwokata, (dalej jako: "skarżący") zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym matką. Jednocześnie skarżący wniósł o uchylenie decyzji przyznającej mu specjalny zasiłek opiekuńczy w związku z opieką nad matką, w przypadku przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.
Decyzją z "[...]" r. Burmistrz odmówił skarżącemu przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że nie została spełniona przesłanka do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111; dalej jako: "u.ś.r."), ponieważ nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność. Organ uwzględnił, że wyrokiem z 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13 Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności art. 17 ust. 1b u.ś.r. z art. 32 ust. 1 Konstytucji, jednak przepis ten nie został uchylony i obowiązuje. Ponadto organ
I instancji wskazał, że nie został spełniony warunek z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b u.ś.r., zgodnie z którym świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego
Na skutek rozpatrzenia odwołania, decyzją nr "[...]" z "[...]" r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło decyzję organu I instancji i orzekło co do istoty w ten sposób, że przyznało skarżącemu wnioskowane świadczenie od dnia 1 września 2020 r. na stałe.
W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że skarżący spełnia warunki do przyznania mu świadczenia pielęgnacyjnego od 1 września 2019 r., gdyż od tego dnia nie przysługuje mu już prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką. Wyjaśniono, że od dnia opublikowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13 przepis art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych nie znajduje zastosowania w zakresie objętym wyrokiem TK. Jest to skutek stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny, iż art. 17 ust. 1b w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji. W uzasadnieniu TK wyjaśnił, że skutkiem wyroku jest stwierdzenie, iż "opiekunowie dorosłych osób niepełnosprawnych muszą być przez ustawodawcę traktowani jako podmioty należące do tej samej klasy. Nie mogą być zatem - co do zasady - traktowani w sposób odmienny". Z powyższego wprost wynika, że organ I instancji nie mógł odmówić świadczenia pielęgnacyjnego wyłącznie ze względu na powstanie niepełnosprawności osoby, nad którą sprawowano opiekę po 25 roku życia. Nie jest bowiem dopuszczalne oparcie decyzji odmownej na tej części przepisu art. 17 ust. 1b, która została uznana za niezgodną z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Kolegium wskazało, że stanowisko takie jest jednolicie prezentowane w orzecznictwie sądów administracyjnych. Kolegium podało, że świadczenie pielęgnacyjne zostało przyznane na stałe, ponieważ matka skarżącego legitymuje się orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności wydanym na stałe. Wyjaśniono też, że ustalając początkową datę, od której przysługuje świadczenie, Kolegium kierowało się treścią art. 27 ust. 5 u.ś.r. w zw. z art. 17 ust. 5 pkt 5 u.ś.r. Zgodnie z art. 27 ust. 5 u.ś.r. w przypadku zbiegu świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego przysługuje jedno z tych świadczeń wybrane przez osobę uprawnioną. Dopóki w obrocie prawnym pozostaje decyzja ustalająca prawo do jednego z wymienionych świadczeń, nie jest możliwe przyznanie drugiego z nich. Zgodnie zaś z art. 17 ust. 5 pkt 5 u.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli na osobę wymagającą opieki jest ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, dlatego wnioskowane świadczenie mogło zostać przyznane od dnia następującego po dniu, w którym ustało prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego.