Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie zmiany decyzji ustalającej opłatę adiacencką
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant Urszula Wojciechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi I. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zmiany decyzji ustalającej opłatę adiacencką oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako: k.p.a.) utrzymało w całości w mocy decyzję z dnia "[...]", nr "[...]", odmawiającą uchylenia decyzji Prezydenta Miasta "[...]" z dnia "[...]" w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium opisało ustalenia dokonane w sprawie. Jak wskazało, decyzją z dnia "[...]", nr "[...]", Prezydent Miasta "[...]" ustalił od M. F. oraz I. K. opłatę adiacencką z tytułu podziału nieruchomości oznaczonej numerem "[...]" obręb "[...]" m. "[...]" i wzrostu jej wartości. Powyższą decyzję I. K. otrzymała w dniu 12 kwietnia 2007r.

Wnioskiem z dnia 10 kwietnia 2007r. I. K. zwróciła się do Prezydenta Miasta "[...]" o odstąpienie od wymiaru naliczonej decyzją z dnia "[...]" opłaty adiacenckiej. Prezydent Miasta "[...]" odmówił wyrażenia zgody na odstąpienie od opłaty.

Decyzja Prezydenta Miasta "[...]" z dnia "[...]", nr "[...]", stała się ostateczna.

Kolejnym wnioskiem z dnia 7 września 2007r. I. K., powołując się na art. 155 k.p.a., zwróciła się do Prezydenta Miasta "[...]" o uchylenie decyzji z dnia "[...]", podając, że w dniu "[...]" 2006r. została zawarta z Gminą "[...]" umowa, na mocy której zobowiązała się wraz M. F. (jako inwestorzy zastępczy), zaprojektować i wybudować do końca 2007r. kanalizację sanitarną przy ul. "[...]", tj. ulicy, przy której jest położona dzielona nieruchomość. Dodała, że po wybudowaniu urządzeń infrastruktury technicznej, sieć ma stać się własnością Gminy "[...]". Wskazała, że zawierając umowę z gminą miała na uwadze interes społeczny tj. przysporzenie majątkowe polegające na nieodpłatnym przekazaniu wybudowanej sieci. Dlatego też obciążenie opłatą adiacencką znacznie wpłynie na koszt realizowanej inwestycji i może mieć znaczący wpływ na możliwość wywiązania się z przyjętych zobowiązań.

Decyzją z dnia "[...]" Prezydent Miasta "[...]" odmówił uchylenia decyzji z dnia "[...]". Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło to rozstrzygnięcie i przekazało Prezydentowi sprawę do ponownego rozpatrzenia wskazując, że organ pierwszej instancji nie uzasadnił w sposób należyty, czy za uchyleniem decyzji przemawia interes społeczny, bądź słuszny interes stron.

Decyzją z dnia "[...]", nr "[...]", Prezydent Miasta "[...]", działając na podstawie art. 155 k.p.a., odmówił uchylenia decyzji własnej z dnia "[...]". Podniósł, że za uchyleniem decyzji nie przemawia ani interes społeczny, jak też słuszny interes strony. Wprawdzie w umowach o zastępstwo inwestycyjne przewidziano, że wybudowane sieci sanitarna i wodociągowa zostaną przekazane na rzecz Gminy "[...]", jednakże wynika to wyłącznie z okoliczności, że inwestycje te nie były ujęte w planach finansowych Gminy, a inwestor zastępczy zgodził się na takie rozwiązanie, aby uzyskać decyzję zatwierdzającą projekt budowlany oraz decyzję udzielającą pozwolenia na budowę domów jednorodzinnych w zabudowie szeregowej i tym samym przyśpieszyć realizację zabudowy podzielonych działek. Wskazał, że wybudowane sieci nie zostały przekazane do zasobów gminy. Dodał, że podzielone działki zostały w większości sprzedane jako działki budowlane i przysporzyły zyski, bowiem w koszt działek zostały wkalkulowane koszty uzbrojenia terenu. Dlatego też korzyści związane z wybudowaniem sieci są większe niż poniesione wydatki.

Strona 1/6