Dostrzec należy, że w oświadczeniu z 25 czerwca 2020 r. skarżący zawarł warunkowy wniosek o uchylenie decyzji z "[...]" r. w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego "w momencie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego". Ponieważ organ I instancji orzekł odmownie w kwestii przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, odmówił też uchylenia decyzji w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego. W takich okolicznościach niezasadnie zaskarżoną decyzją z "[...]" r. Kolegium uchyliło decyzję przyznającą skarżącemu specjalny zasiłek opiekuńczy od dnia 25 czerwca 2020 r., a więc za okres wsteczny, w którym funkcjonowała faktycznie w obiegu prawnym decyzja ustalająca prawo skarżącego do specjalnego zasiłku opiekuńczego, na podstawie której skarżącemu było wypłacane zbieżne świadczenie z tego samego tytułu w okresie objętym zaskarżoną decyzją. Skoro skarżący pobrał już specjalny zasiłek opiekuńczy, to za ten sam okres nie powinno zostać mu przyznane świadczenie pielęgnacyjne. W orzecznictwie prezentowane jest stanowisko, które skład orzekający podziela, że nie można uchylić na wniosek strony decyzji w zakresie już skonsumowanym (por. wyrok NSA z 4 listopada 2015 r., sygn. akt I OSK 1688/14, publ. w CBOSA). Wbrew stanowisku Kolegium do uchylenia decyzji przyznającej skarżącemu specjalny zasiłek opiekuńczy nie miał zastosowania art. 32 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, który uprawnia organ do działania z urzędu bez zgody strony, gdy beneficjent przestał spełniać warunki do pobierania świadczenia albo od początku ich nie spełniał. Prawidłowo podstawę do uchylenia decyzji z "[...]" r. dawał art. 155 k.p.a. Uwzględnić należy, że decyzja przyznająca skarżącemu specjalny zasiłek opiekuńczy, jako ostateczna, miała charakter wiążący, a uchylenie lub zmiana takiej decyzji może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie lub ustawach szczególnych. Tak stanowi art. 16 k.p.a., który statuuje zasadę trwałości decyzji administracyjnych i służy zapewnieniu pewności obrotu prawnego. Wzruszenie decyzji ostatecznych ma zatem charakter wyjątkowy. Stosownie zaś do art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być w każdym czasie za zgodą strony uchylona lub zmieniona przez organ administracji publicznej, który ją wydał, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. W świetle tego ostatniego przepisu tylko skarżący mógł podjąć skuteczne działanie zmierzające do uchylenia lub zmiany decyzji przyznającej mu specjalny zasiłek opiekuńczy. Uchylenie tej decyzji wymagało bezwzględnie jego zgody, ponieważ na jej podstawie przyznane zostało mu przysługujące uprawnienie, a nadto według art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych przysługuje mu prawo wyboru jednego z konkurencyjnych świadczeń.