Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Asesor WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Urszula Wojciechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi K. N. na decyzję Wojewody z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zameldowania I. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji, II. uchyla czynność Prezydenta z dnia "[...]" polegającą na zameldowaniu na pobyt stały S. N. w lokalu III. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącej K. N. kwotę 196 zł (sto dziewięćdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, IV. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
W dniu 11 grudnia 2006 r. S.N. złożył w Wydziale Spraw Obywatelskich Urzędu Miejskiego wniosek o zameldowanie go na pobyt stały w lokalu przy "[...]".
Wskazując na to, iż w dniu 30 kwietnia 2007 r. wniosek ów został przez stronę cofnięty, Naczelnik Wydziału, działając z upoważnienia Prezydenta Miasta, orzekł decyzją z dnia "[...]" o umorzeniu postępowania w sprawie. Jako podstawa prawna rozstrzygnięcia wskazany został art. 105 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.)
Strona tegoż postępowania - K.N. w odwołaniu od tej decyzji zarzuciła, iż narusza ona jej prawa i jest sprzeczna z interesem społecznym. Podniosła, iż cały czas sprzeciwia się ponownemu zameldowaniu S.N. w przedmiotowym lokalu, gdyż nie miesza on w nim od roku 2001.
Zaskarżona decyzja została utrzymana w mocy decyzją Wojewody z dnia "[...]".
W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził, iż w efekcie cofnięcia wniosku o zameldowanie postępowanie w tej sprawie stało się bezprzedmiotowe, co czyniło zasadnym wydanie decyzji na podstawie art. 105 § 2 k.p.a.
W skardze na tą decyzję K.N. wskazała na fakt, iż 30 listopada 2006 r. S.N. sam wymeldował się z przedmiotowego lokalu z uwagi na częste interwencje Policji, wiążące się ze stosowaniem przez niego przemocy wobec rodziny. Zarzuciła, iż nie chciano uwzględnić dowodów przemawiających na jej korzyść i w dniu 30 kwietnia 2007 r. dokonano zameldowania, mimo iż sprzeciwiają się temu zgłaszane przez nią argumenty. Podniosła, iż S.N. nie mieszka w przedmiotowym lokalu od 30 lat, nie nocuje w nim ani nie trzyma swoich rzeczy, to zaś, iż przychodzi w odwiedziny do swojego wnuka nie może być podstawą do dokonania zameldowania. Skarżąca podkreśliła również, że nie wyraziła zgody na umorzenie postępowania, której wymaga art. 105 § 2 k.p.a.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Organ nadmienił, iż "[...]" S.N., przedkładając przydział lokalu mieszkalnego oraz wypełniając druk "zgłoszenie pobytu stałego", został zameldowany czynnością materialno-techniczną (nie decyzją) w lokalu przy "[...]" - zgodnie z art. 9 ust. 2a ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
W myśl zasad zawartych w art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) i art. 134 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami), sąd kontroluje legalność zaskarżonego rozstrzygnięcia administracyjnego, czyli jego zgodność z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa obowiązującymi w dacie jego wydania, nie będąc przy tym związanym zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Ponadto stosownie do treści art. 135 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia.