Dnia 11 września 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2012 roku sprawy ze skargi Cz. R. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że na skutek zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej (pylicy płuc) u C. R., Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny wszczął stosowne postępowanie administracyjne. W toku tego postępowania zostały wydane dwa orzeczenia lekarskie uprawnionych jednostek orzeczniczych (to jest orzeczenie z dnia "[...]" Wojewódzkiego Zespołu Medycyny Przemysłowej oraz orzeczenie z dnia "[...]" Instytutu Medycyny Pracy) o braku podstaw do rozpoznania u strony choroby zawodowej pylicy płuc. Wobec tego, decyzją z dnia "[...]" organ I instancji nie stwierdził u strony choroby zawodowej: pylicy krzemowej płuc, wymienionej w poz. 3.1 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych.
W odwołaniu od powyższej decyzji strona podniosła, że we wszystkich, wykonanych w szpitalach i poradniach specjalistycznych w okresie ostatnich dwóch lat, badaniach lekarze jednoznacznie zdiagnozowali u niego pylicę płuc, na co przedstawił stosowne dokumenty. W tych okolicznościach, za niewiarygodne uznał badania wykonane przez jednostki orzecznicze uprawnione do stwierdzania chorób zawodowych.
W związku ze zgłoszonymi zastrzeżeniami strony, Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny zwrócił się do Instytutu Medycyny Pracy o ustosunkowanie się do zarzutów zawartych w odwołaniu, jak również o odniesienie się do przedłożonych wyników badań i wyjaśnienie, jaki wpływ mają one na wydane orzeczenie lekarskie w przedmiotowej sprawie. W opinii uzupełniającej z dnia "[...]" Instytut Medycyny Pracy nie znalazł podstaw do zmiany treści swojego wcześniejszego orzeczenia o braku podstaw do rozpoznania u strony choroby zawodowej pylicy płuc. Odniósł się przy tym do przedłożonych przez stronę wraz z odwołaniem wyników badań wskazując, że nie miały one wpływu na ocenę Instytutu, gdyż zostały wykonane bez podstawowego badania, to jest oceny radiogramów według klasyfikacji ILO.
Decyzją z dnia "[...]" Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ odwoławczy przedstawił dotychczasowy przebieg pracy zawodowej strony. Podał, że postępowanie wyjaśniające przeprowadzone przez organ I instancji wykazało, że strona pracując w "[...]" była narażona na pyły przemysłowe zawierające wolną (krystaliczną) krzemionkę, co wykazały przeprowadzone w latach 1977-1982 badania środowiskowe. Jednak w orzeczeniach lekarskich właściwych jednostek orzeczniczych stwierdzono jednoznacznie, że obraz radiologiczny płuc opisany zgodnie z wytycznymi Międzynarodowego Biura Pracy (ILO) nie daje podstaw do rozpoznania zawodowej pylicy płuc u strony. Organ odwoławczy powołał się także na wywody Instytutu Medycyny Pracy zawarte w opinii uzupełniającej, w których odniesiono się do zarzutów strony, podniesionych w odwołaniu, nie znajdując jednak podstaw do zmiany wydanego w sprawie orzeczenia lekarskiego. Przytaczając treść § 5 ust. 1 i § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009r. w sprawie chorób zawodowych, organ odwoławczy stwierdził, że rozpoznanie choroby zawodowej nie należy do właściwości organów inspekcji sanitarnej, które związane są rozpoznaniem podanym w orzeczeniu lekarskim i nie są uprawnione do odmiennej oceny, niż wyrażona w prawidłowo sporządzonym orzeczeniu.