Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora (spr.) Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2012r. sprawy ze skargi J. B. i A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę.
Decyzją z dnia 10 kwietnia 2012r. Wójt Gminy G., ustalił opłatę adiacencką w wysokości 4.352,00 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości "[...]", na skutek jej podziału, na rzecz Gminy G., należną od J.B. i A.B.
W uzasadnieniu organ powołał się na ostateczną decyzję z dnia 27 lipca 2011r., "[...]", którą Wójt Gminy G., na wniosek J.B. i A.B., zatwierdził projekt podziału wymienionej nieruchomości. W ocenie organu, wskutek tego podziału wzrosła wartość przedmiotowej nieruchomości o kwotę 17.408,00 zł, co wynika z operatu szacunkowego, sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego. Stwierdzono, że wysokość opłaty adiacenckiej wynosi 25% różnicy wartości nieruchomości przed i po podziale, zgodnie z uchwałą Rady Gminy G. Nr XXIII/224/08 z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału. W niniejszej sprawie stanowi to kwotę 4.352,00 zł. Organ dokonał oceny, sporządzonego w sprawie operatu stwierdzając, że rzeczoznawca majątkowy wyjaśnił sposób wykonania wyceny i zawarł dokładny opis nieruchomości przyjętych do porównania. Wyjaśniono też argumenty, przemawiające za skorzystaniem przez gminę z prawa do naliczenia opłaty adiacenckiej z tytułu podziału nieruchomości, to jest konieczność dbania o dochody gminy, które są jej niezbędne na realizację zadań własnych. Wskazano, że dochody z opłat adiacenckich wpływaja na zrównoważenie budżetu gminy a tym samym pozwalają m.in. na realizację inwestycji.
Odwołanie od tej decyzji wnieśli J.B. i A.B. zarzucając jej:
- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że nieruchomość odwołujących się i przyjęte do porównania, nieruchomości położone w Gminie S., są nieruchomościami podobnymi w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawyz dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami;
- naruszenie art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. wymienionej ustawy poprzez dokonanie błędnej wykładni tegoż przepisu, wyrażającej się w przyjęciu, że w sytuacji, gdy gmina nie poniosła żadnych wydatków związanych z dokonaniem podziału nieruchomości, ma ona możliwość nałożenia na właścicieli działek ulegających podziałowi, opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości;
- naruszenie prawa procesowego w postaci art. 7 k.p.a. poprzez nieuwzględnienie w trakcie postępowania wyrażonej w tym przepisie zasady ochrony słusznego interesu obywatela;
- naruszenie prawa procesowego w postaci art. 8 k.p.a. poprzez wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek jej podziału, mimo wcześniejszego złożenia przez organy Gminy zapewnień, że z uwagi na sfinansowanie w całości podziału ze środków strony, opłata ta nie będzie pobierana.