Dnia 4 października 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2012 roku sprawy ze skargi R. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie opłaty adiacenckiej - oddala skargę.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Wójt Gminy "[...]" ustalił opłatę adiacencką w wysokości "[...]" z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w "[...]", oznaczonej jako działka nr "[...]" o powierzchni "[...]", na skutek jej podziału, na rzecz Gminy "[...]", należną od R. B.
W uzasadnieniu organ wskazał, że ostateczną decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]" znak "[...]" wydaną przez Wójta Gminy "[...]" zatwierdzony został projekt podziału ww. nieruchomości. Organ I instancji stwierdził wzrost wartości przedmiotowej nieruchomości o kwotę "[...]", wynikający z podziału nieruchomości. Wskazano, że zgodnie z uchwałą Rady Gminy "[...]" z dnia "[...]" w sprawie ustalenia stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału wysokość opłaty adiacenckiej wynosi 25% różnicy wartości nieruchomości przed i po podziale, co w tym przypadku stanowi kwotę "[...]", która została wykazana przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym. Według organu rzeczoznawca majątkowy wyjaśnił sposób wykonania wyceny, jak również zawarł dokładny opis nieruchomości przyjętych do porównania. Ponadto wskazano, że argumentem przemawiającym za skorzystaniem przez gminę z prawa do naliczenia opłaty adiacenckiej z tytułu podziału nieruchomości jest konieczność dbania o dochody gminy, które są jej niezbędne na realizację zadań własnych.
Odwołanie od ww. decyzji wniósł R. B. zarzucając jej:
- błąd w ustaleniach faktycznych polegający na przyjęciu, że nieruchomość strony odwołującej i nieruchomości położone w Gminie "[...]", użyte do wyceny metodą porównawczą, są nieruchomościami podobnymi w rozumieniu art. 4 pkt 16 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami;
- naruszenie prawa materialnego w postaci art. 98a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami poprzez dokonanie błędnej wykładni tego przepisu, wyrażającej się w przyjęciu, że w sytuacji gdy gmina nie poniosła żadnych wydatków związanych z dokonaniem podziału nieruchomości, ma ona możliwość nałożenia na właścicieli działek ulegających podziałowi, opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości;
- naruszenie prawa procesowego w postaci art. 7 kpa poprzez nieuwzględnienie w trakcie postępowania wyrażonej w tym przepisie zasady ochrony słusznego interesu obywatela;
- naruszenie prawa procesowego w postaci art. 8 kpa poprzez wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek jej podziału, mimo wcześniejszego złożenia przez organy Gminy zapewnień, że z uwagi na sfinansowanie w całości podziału ze środków strony, opłata ta nie będzie pobierana.