Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Jezielska Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant Grzegorz Knop po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 lutego 2009 roku sprawy ze skargi E. K. na decyzję Kuratora Oświaty z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kształcenia specjalnego ucznia oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]", Nr "[...]", Kurator Oświaty, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz § 10 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 lutego 2001r. w sprawie orzekania o potrzebie kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży oraz wydawania opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, a także szczegółowych zasad kierowania do kształcenia specjalnego lub indywidualnego nauczania (Dz. U. z 2001r. Nr 13, poz. 114 ze zm.) utrzymał w mocy orzeczenie Zespołu Orzekającego Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w "[...]" z dnia "[...]", nr "[...]", w przedmiocie wydania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na zagrożenie niedostosowaniem społecznym
W uzasadnieniu decyzji Kurator opisał ustalenia dokonane w sprawie. Jak wskazał, wnioskiem z dnia "[...]" 2008r. E. K. wystąpiła do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w "[...]" o wydanie orzeczenia o kształceniu specjalnym dla swojego syna A. K. wskazując, że postępuje zgodnie z zaleceniem Sądu rodzinnego.
Po rozpatrzeniu w dniu "[...]" 2008r. wniosku E. K., Zespół Orzekający Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w "[...]", na podstawie art. 71b ust. 3 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (j.t. Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), orzeczeniem nr "[...]", orzekł o potrzebie kształcenia specjalnego A. K. w młodzieżowym ośrodku socjoterapii w okresie do końca nauki w gimnazjum. Uzasadniając podjęte orzeczenie Zespół wskazał, iż z uwagi na zagrożenie niedostosowaniem społecznym, jak też postanowienie Sądu Rejonowego z dnia "[...]" 2008r., uczeń wymaga kształcenia specjalnego w młodzieżowym ośrodku socjoterapii, co umożliwi mu realizację obowiązku szkolnego i uchroni przed niedostosowaniem społecznym.
W odwołaniu od tego orzeczenia E. K. podniosła, iż nie zgadza się na umieszczenie syna w młodzieżowym ośrodku socjoterapii, gdyż jest to placówka o obniżonym standardzie nauczania. Wyraziła zdziwienie, że zaledwie po dwóch godzinach badań jej syna podjęto decyzję o konieczności jego umieszczenia w ośrodku. W jej ocenie jest to krzywdzące i stanowi podstawę do powtórzenia badań. W konkluzji stwierdziła, iż jej syn jest osobą życzliwą, ciepłą i nie pozwoli go skrzywdzić, nadto dodała, iż nieprawdziwe są opinie, że spożywa alkohol, pali papierosy i zadaje się z elementem przestępczym.
Przedstawiając motywy rozstrzygnięcia z dnia "[...]" Kurator wskazał, iż sprawa trafiła do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w związku z postanowieniem Sądu Rejonowego III Wydział Rodzinny i Nieletnich, który po rozpoznaniu sprawy A. K. ustalając, że nieletni wykazuje przejawy demoralizacji, postanowił zastosować wobec niego środek wychowawczy w postaci umieszczenia w młodzieżowym ośrodku socjoterapii. Podniósł, iż pomimo okoliczności, że akta sprawy zawierają wywiad środowiskowy, opinię wychowawcy, opinię wraz z wynikami opracowane przez Rodzinny Ośrodek Diagnostyczno - Konsultacyjny, dokonując oceny merytorycznej sprawy, postanowił zasięgnąć opinii specjalistów (trojga psychologów i pedagoga) co do zasadności kształcenia specjalnego ucznia z uwagi na niedostosowanie społeczne. Specjaliści wskazali, że uczeń wymaga zastosowania specjalnej organizacji nauki. Dodał, że młodzieżowe ośrodki socjoterapii przeznaczone są dla uczniów przejawiających zaburzenia emocjonalne, takich, którzy nie potrafią funkcjonować w szkołach masowych, mają problemy rodzinne lub środowiskowe i wymagają wsparcia o charakterze socjoterapeutycznym. Dlatego też decyzja podjęta przez Poradnię jest w pełni zasadna i stwarza uczniowi szansę na rozwój i ukończenie kolejnych etapów edukacyjnych.