Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2017 r. sprawy ze skargi J.M. na decyzję Urzędu z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej uchyla zaskarżoną decyzję.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że J. M. złożył wniosek o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych w myśl przepisów ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych. Wnioskodawca przedstawił decyzję Prezesa IPN-u, w której Prezes IPN stwierdził, że J. M. nie był pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa, a ponadto w archiwach Instytutu nie zachowały się dokumenty wytworzone przez stronę lub przy jej udziale w ramach czynności wykonywanych przez nią w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez organy bezpieczeństwa państwa. Decyzja Prezesa IPN potwierdza, że w przypadku strony nie zachodzą przesłanki negatywne co do przyznania przedmiotowego statusu.
Wnioskodawca wskazał również we wniosku, że w latach 80. ubiegłego wieku był współorganizatorem i działaczem Diecezjalnego Komitetu Pomocy Internowanym,
Aresztowanym i ich rodzinom. Z jego oświadczenia wynika, że był objęty inwigilacją Służby Bezpieczeństwa i poddawany represjom z powodu kierowania
Komitetem i z powodu kontaktów z działaczami opozycji. Wnioskodawca podał, że został zwolniony z pracy w Okręgowym Urzędzie Telekomunikacji Międzymiastowej w 1984 r. i z Biura Projektów Komunalnych w 1986 r., a ponadto Służba Bezpieczeństwa blokowała jego zatrudnienie w firmach prywatnych. Na potwierdzenie podnoszonych okoliczności dołączył do wniosku informację o działalności opozycyjnej i doznanych represjach opracowaną przez Instytut Pamięci Narodowej, wydruk z Biuletynu Informacji Publicznej IPN, biogram z Encyklopedii Solidarności oraz kserokopię wyroku Sądu Rejonowego w Wydziału IV Pracy z dnia 30 marca 1999 r.
Po rozpatrzeniu wniosku Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób represjonowanych decyzją z dnia "[...]" odmówił J. M. potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że nie ma podstaw do stwierdzenia, że zainteresowany spełnia przesłanki określone w powołanych przepisach. Skarżący wskazał we wniosku, że w latach
80. ubiegłego wieku był współorganizatorem i działaczem Diecezjalnego Komitetu Pomocy Internowanym, Aresztowanym i ich rodzinom. Z informacji Instytutu Pamięci Narodowej o działalności opozycyjnej i represjach doznanych przez skarżącego wynika, że był on inicjatorem utworzenia i współzałożycielem Charytatywnego Punktu Pomocy dla Więźniów i Internowanych, który został powołany przy kościele św. Józefa w dniu 8 lutego 1982 r. W ocenie organu zgromadzony materiał dowodowy nie budzi wątpliwości, że wnioskodawca w latach 80, ubiegłego wieku podejmował działania zasługujące na uznanie i społeczny szacunek, w szczególności takie jak pomoc represjonowanym działaczom opozycji antykomunistycznej i ich rodzinom. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie daje jednak podstaw do stwierdzenia, że wnioskodawca prowadził działalność opozycyjną w rozumieniu przepisów obowiązującej ustawy. Zebrany materiał dowodowy potwierdza, że strona wykonywała zadania pomocnicze na rzecz osób represjonowanych z powodów politycznych, nie jest to jednak działalność w rozumieniu przepisu art. 2 ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych.