Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Bogusław Jażdżyk sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Zarządu z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie opłaty za pobór wód powierzchniowych uchyla zaskarżoną decyzję.
Informacją z dnia "[...]" Dyrektor Zarządu Zlewni Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w O., na podstawie art. 281 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2017r. Prawo wodne (Dz.U. poz. 1566 ze zm., dalej jako: P.w.), ustalił K.S. (dalej jako: skarżący), prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą Usługi Przewozowe K. S., za okres II kwartału 2018r. opłatę podwyższoną w wysokości 200 zł w związku z korzystaniem z usługi wodnej polegającej na poborze wody powierzchniowych bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego albo pozwolenia zintegrowanego. Wskazano, iż opłata została obliczona zgodnie z art. 281 ust. 1 pkt 1 P.w. w wysokości 500% opłaty zmiennej za wyprodukowanie energii elektrycznej ustalonej w informacji nr "[...]" z dnia "[...]" w wysokości 40 zł za okres II kwartału 2018r.
Od powyższej informacji skarżący złożył reklamację podnosząc, iż posiada pozwolenie wodnoprawne na pobór wód rzeki G., określone decyzją z dnia "[...]", które jest ważne do dnia 31 grudnia 2025r. Pozwolenie to nie zostało cofnięte, ani uchylone żadną prawomocną decyzja. W związku z tym w jego ocenie naliczenie podwyższonej opłaty jest nieuzasadnione.
Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Zarządu Zlewni Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w O., na podstawie art. 273 ust. 6 w zw. z art. 281 ust. 1 pkt 1, art. 14 ust. 2 i 6 pkt 2 P.w., określił skarżącemu za okres II kwartału 2018r., opłatę podwyższoną w wysokości 200 zł za pobór wód powierzchniowych do celów produkcji energii elektrycznej. W uzasadnieniu podniesiono, że skarżący korzysta z usługi wodnej polegającej na poborze wody z rzeki do celów małej elektrowni wodnej bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego albo pozwolenia zintegrowanego. Wskazano, że pozwolenie wodnoprawne z dnia "[...]", na które powołuje się skarżący, wygasło z dniem 12 lipca 2017r., zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 3 czerwca 2005r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2005r. poz. 1087, dalej jako: ustawa nowelizacyjna z 2005r.), który stanowił, że wszystkie pozwolenia wodnoprawne na szczególne korzystanie z wód inne niż określone w art. 205 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, wydane na okres dłuższy niż 20 lat, wygasają po upływie 20 lat od dnia, w którym decyzje o wydaniu pozwolenia wodnoprawnego stały się ostateczne. Zaistniała zatem przesłanka obligująca organ do wydania decyzji określającej wysokość opłaty podwyższonej. Jednocześnie wskazano, iż ze zwrotnego potwierdzenia odbioru informacji ustalającej opłatę podwyższoną wynika, że została ona doręczona stronie w dniu 17 września 2018r., co oznacza, że 14 - dniowy termin do jej wniesienia upłynął w dniu 2 października 2018r. Niewniesiona w terminie opłata stanowi zatem zaległość podatkową w rozumieniu art. 51 § 1 Ordynacji podatkowej, od której, stosownie do art. 53 § 1 Ordynacji podatkowej, naliczane są odsetki za zwłokę i która podlega obowiązkowi niezwłocznego jej uiszczenia na rachunek bankowy Wód Polskich, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.