skarg D. S.-F. i spółki A na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta - terenów mieszkaniowo-usługowych uchwalonego uchwałą Nr "[...]" Rady Miejskiej z dnia "[...]" w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta - terenów mieszkaniowo-usługowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie sędzia WSA Ewa Osipuk sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 marca 2018 r. sprawy ze skarg D. S.-F. i spółki A na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]", nr "[...]" w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta - terenów mieszkaniowo-usługowych uchwalonego uchwałą Nr "[...]" Rady Miejskiej z dnia "[...]" w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta - terenów mieszkaniowo-usługowych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

W dniu "[...]" Rada Miejska w "[...]" podjęła uchwałę Nr "[...]" w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta "[...]" - terenów mieszkaniowo-usługowych uchwalonego uchwałą Rady Miejskiej w "[...]" z dnia "[...]" w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta "[...]" - terenów mieszkaniowo-usługowych. W § 8 uchwały, dla terenów elementarnych wydzielonych liniami rozgraniczającymi, ustalono warunki zabudowy i zagospodarowania terenu.

Powołując się na art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073, dalej jako: u.p.z.p.) w związku z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, dalej jako: u.s.g.), skargę na powyższą uchwałę w części dotyczącej § 8 w zakresie w jakim dopuszcza on na terenie elementarnym oznaczonym jako UM02 prowadzenie zabudowy mieszkaniowej, wnieśli (reprezentowani przez pełnomocnika) D.S.F. i Spółka A (dalej jako: Strony, Skarżący) zarzucając jej naruszenie:

1. art. 5, art. 68 ust. 4 oraz art. 74 ust. 1 i 2 Konstytucji polegające na wydaniu aktu prawa miejscowego nierealizującego obowiązku ochrony środowiska, który to obowiązek ciąży na organach władzy publicznej;

2. § 4 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Wojewody w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu w zw. z § 3 ust. 1 pkt 53 ppkt a) tiret 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, tj. naruszenie zakazu realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (dalej: "u.i.ś."), poprzez dopuszczenie do budowy na terenie elementarnym oznaczonym w Uchwale jako UM.02 zabudowy mieszkaniowej wraz z towarzyszącą jej infrastrukturą o powierzchni większej niż 2 ha, w sytuacji, gdy jest to niedopuszczalne;

3. § 4 ust. 1 pkt 8 Rozporządzenia, tj. naruszenie zakazu lokalizowania obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych;

4. § 4 ust. 1 pkt 5 Rozporządzenia, tj. naruszenie zakazu wykonywania prac ziemnych trwale zniekształcających rzeźbę terenu, z wyjątkiem prac związanych z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym lub przeciwosuwiskowym lub utrzymaniem, budową, odbudową, naprawą lub remontem urządzeń wodnych poprzez niezgodne z prawem usunięcie z działek objętych terenem elementarnym UM.02 skarpy morenowej w czasie, przed ukończeniem przedmiotowej procedury planistycznej;

5. niezgodność z założeniami i celami programu ochrony środowiska dla gminy miasta "[...]" na lata 2015-2018 z perspektywą do 2022 uchwalonego uchwałą Rady Miasta "[...]".

6. naruszenie art. 1 ust. 1 pkt. 2 u.p.z.p. w zw. z art. 1 ust. 2 pkt 2,3 i 9 tejże ustawy, poprzez nieuwzględnienie zrównoważonego rozwoju jako naczelnej zasady planowania przestrzennego, oraz nieuwzględnienie walorów krajobrazowych, wymagań ochrony środowiska i interesu publicznego w planowaniu przestrzennym i pominięcie tych wymogów w toku postępowania planistycznego i w treści planu;

Strona 1/9