Dnia 27 października 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2009 roku sprawy ze skargi J. F. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej, powołując art. 26 pkt 8 i art. 27 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej, zwolnił J.F. ze służby w Izbie Celnej z upływem dwutygodniowego terminu, liczonego od daty doręczenia decyzji z zachowaniem prawa do uposażenia w tym okresie. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że po otrzymaniu z prokuratury informacji o postawieniu J.F. zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 284 § 2 Kodeksu karnego, został on zawieszony w pełnieniu obowiązków służbowych na okres od 18 lutego 2008r. do 17 maja 2008r. W związku z prowadzonym wobec strony postępowaniem karnym, okres zawieszenia w pełnieniu obowiązków był kilkakrotnie przedłużany - ostatecznie do 19 kwietnia 2009r. Ponadto, wyrokiem z dnia 5 listopada 2008r., sygn. akt "[...]", Sąd Rejonowy w S., po rozpatrzeniu sprawy przywłaszczenia przez J.F. powierzonego mienia, warunkowo umorzył wobec niego postępowanie karne na okres próby wynoszący 2 lata oraz zobowiązał oskarżonego do naprawienia wyrządzonej szkody w całości poprzez zapłatę stosownych kwot na rzecz pokrzywdzonego - orzeczenie Sądu jest prawomocne. W tych okolicznościach organ uznał, że dalsze pozostawanie w służbie J.F. jest niemożliwe, gdyż jego postępowanie ma negatywny wpływ na opinię o Służbie Celnej, jest społecznie nieakceptowane, naraża na szwank dobre imię służby oraz stanowi naruszenie zasad etycznych zawodu celnika.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy J.F. podniósł, że warunkowe umorzenie postępowania karnego dotyczyło czynu niezwiązanego ze służbą, a z poprzednio prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Wskazał na nienaganny przebieg swojej służby oraz fakt nagrodzenia go za rzetelne i terminowe wykonywanie obowiązków służbowych. Podał, że okoliczności te dowodzą, że nie uchybił on dobremu imieniu Służby.
Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję po przeprowadzeniu szczegółowej analizy stanu faktycznego i prawnego rozpoznawanej sprawy. Podkreślił, że Służba Celna jest formacją o charakterze społecznym, którą musi cechować wiarygodność. Podał, że organ ma prawo wymagać od funkcjonariuszy celnych, by przestrzegali ustalonych dla tej służby zasad zachowania się zarówno w służbie jak i poza nią, do czego zobowiązują się składając ślubowanie. Podkreślił, że funkcjonariusz celny pełni funkcję publiczną, istotną z punktu widzenia interesów fiskalnych państwa, dlatego też w stosunku zatrudnienia na takim stanowisku powinny pozostawać jedynie osoby cieszące się nieposzlakowaną opinią. W ocenie organu, każdy czyn o charakterze przywłaszczenia powierzonego mienia pozbawia funkcjonariusza celnego cechy nieposzlakowanej opinii, która - w świetle art. 2 pkt 5 ustawy o Służbie Celnej - jest jednym z warunków pełnienia tej służby. Stwierdzone w postępowaniu karnym popełnienie takiego czynu przez stronę stanowi przesłankę do zwolnienia ze służby w trybie art. 26 pkt 8 ustawy o Służbie Celnej.