Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie rozbiórki domku letniskowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Protokolant Ewa Kłos po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2008 roku sprawy ze skargi J.C. i K.C. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie rozbiórki domku letniskowego - grzywny w celu przymuszenia oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/4

Postanowieniem z dnia "[...]" Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. nałożył na J. i K.C. grzywnę w celu przymuszenia w wysokości 18075 zł z powodu uchylania się od wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym wystawionym w dniu "[...]" przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. i wezwał do jej wpłacenia w terminie 14 dni od daty doręczenia postanowienia. W uzasadnieniu wskazano, iż J. i K.C. nie wykonali obowiązku rozebrania budynku wybudowanego na działce nr 51/24 w obrębie M., gm. P., który to nakaz wynika z decyzji ostatecznej wydanej w dniu "[...]" przez Kierownika Urzędu Rejonowego w S. W związku z tym, iż organ nadzoru budowlanego ma obowiązek wyegzekwować wykonanie decyzji ostatecznej, w dniu "[...]" zostało wszczęte postępowanie egzekucyjne wobec zobowiązanych. Wskazano, iż zgodnie z art. 121 § 4 i 5 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji jeżeli egzekucja dotyczy spełnienia przez zobowiązanego obowiązku wynikającego z przepisów Prawa budowlanego grzywna w celu przymuszenia jest jednorazowa, a jej wysokość stanowi iloczyn powierzchni zabudowy budynku lub jego części objętego nakazem przymusowej rozbiórki i 1/5 ceny 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego ogłoszonej przez Prezesa GUS na podstawie odrębnych przepisów do obliczania premii gwarancyjnej dla posiadaczy oszczędnościowych książeczek mieszkaniowych. Podano wyliczenia, na podstawie których ustalono wysokość grzywny oraz opłaty egzekucyjnej.

Na powyższe postanowienie J. i K.C. złożyli zażalenie, wnosząc o jego uchylenie. Podnieśli, iż w ich ocenie nałożona grzywna jest bardzo wysoka i nie stać ich na jej zapłacenie. Ponadto wskazali, że odkładanie decyzji o rozbiórce jest spowodowane nowymi okolicznościami. Korzystny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia "[...]" wydany w podobnej sprawie, dotyczący domku znajdującego się na sąsiedniej działce, utwierdza ich bowiem w przekonaniu, iż legalizacja przedmiotowej budowy będzie jednak możliwa. Jednocześnie odwołujący wnieśli o zgodę na czasowe użytkowanie przedmiotowego obiektu.

Postanowieniem z dnia "[...]" Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. odmówił uznania zarzutów w sprawie prowadzenia przedmiotowego postępowania egzekucyjnego. Wskazano, iż zgodnie z przepisami ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji podstawą do wniesienia zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej mogą być wyłącznie przesłanki wymienione w art. 33 powołanej ustawy, zaś termin do ich zgłoszenia wynosi 7 dni. Stwierdzono, iż termin ten został przekroczony, a zatem zgłaszanie zarzutów jest niedopuszczalne. Podkreślono, iż wysokość nałożonej grzywny została prawidłowa wyliczona i wynika wprost z ustawy. Stanowi ona, obok wykonania zastępczego, jedyny środek egzekucyjny, który może stosować organ nadzoru budowlanego w celu przymuszenia. Ponadto stosownie do przepisów cytowanej ustawy organ egzekucyjny stosuje takie środki, które prowadzą bezpośrednio do wykonania obowiązku i jednocześnie są najmniej uciążliwe spośród tych, które w danej sytuacji można zastosować. Mimo iż ustawa nie stanowi wprost, który środek jest najmniej dolegliwy, w ocenie organu grzywna w celu przymuszenia jest najmniej uciążliwa. Na to postanowienie strony nie złożyły zażalenia.

Strona 1/4