Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody w przedmiocie odszkodowania z tytułu posadowienia na nieruchomości urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant referent Małgorzata Gaida po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2019 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Wojewody z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odszkodowania z tytułu posadowienia na nieruchomości urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/11

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]"r. Nr "[...]", Wojewoda W, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, ze zm.), po rozpoznaniu odwołania P S.A. z siedzibą w K, utrzymał w mocy decyzję Starosty E z dnia "[...]"r. znak: "[...]"ustalającą odszkodowanie na rzecz L P, B P i M P, z tytułu posadowienia na nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr "[...]" (stary nr "[...]"), położonej w obrębie P, gm. E, urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej w związku z wydaniem decyzji opartej na podstawie art. 75 i art. 79 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarcze gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (tj. Dz.U. z 1989 r. Nr 14, poz. 74, ze zm).

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i oceny prawne:

Decyzją Naczelnika Gminy E nr "[...]" z dnia "[...]"r., wydaną w trybie art. 75 ust. 1 i art. 79 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, udzielono Zakładowi Energetycznemu w O zezwolenia na przeprowadzenie linii energetycznej napowietrznej 400 kV przez teren działki nr "[...]" w miejscowości P, będącej własnością PP.

Pełnomocnik M P, B P i L P wnioskiem z "[...]" r. oraz wnioskiem z "[...]"r., działając w imieniu L P jako właścicielki działki nr "[...]", wystąpił do Starosty E o ustalenie i przyznanie odszkodowania z tytułu posadowienia na nieruchomości, oznaczonej jako działka nr "[...]" (stary nr "[...]"), w obrębie P, gm. E, urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej w związku z wydaniem decyzji z dnia "[...]"r.

Po rozpoznaniu wniosków, Starosta E (dalej: Starosta) decyzją z "[...]"r., ustalił odszkodowanie na rzecz L P w kwocie "[...]" zł, B P w kwocie "[...]" zł i M P w kwocie "[...]" zł z tytułu posadowienia na nieruchomości, oznaczonej jako działka nr "[...]" (stary nr "[...]"), w obrębie P, gmina E, urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej oraz zobowiązał P S.A. z siedzibą w K (dalej jako: P, Spółka), do wypłaty odszkodowania w terminie 14 od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła Spółka P, wnosząc o uchylenie decyzji w części zasądzającej odszkodowanie na rzecz wnioskodawców oraz wydanie rozstrzygnięcia przez organ II instancji co do istoty sprawy poprzez odmowę wypłaty odszkodowania lub przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi l instancji, ewentualnie stwierdzenie nieważności decyzji na podstawie art. 156 § l pkt 5 k.p.a. z uwagi na niewykonalność decyzji poprzez brak stworzenia możliwości realizacji uprawnień przez Spółkę. W uzasadnieniu zarzucono naruszenie art. 128 u.g.n. oraz art. 28 k.p.a. poprzez uznanie, że spadkobiercom przysługuje uprawnienie do wystąpienia o odszkodowanie oraz art. 77 k.p.a. poprzez brak rozpatrzenia istotnych okoliczności w sprawie, tym samym przyznanie odszkodowania, gdy uległo ono przedawnieniu. Nadto zarzucono naruszenie art. 84 k.p.a. poprzez brak powołania biegłego z zakresu geodezji, mimo licznych zarzutów Spółki dotyczących powierzchni pasa technologicznego, który stanowił współczynnik do ustalenia odszkodowania w operacie szacunkowym i w konsekwencji błędne ustalenie wysokości odszkodowania. Zarzucono nadto naruszenie art. 124 ust. 7 u.g.n. poprzez zaniechanie wpisania do księgi wieczystej ograniczonego prawa rzeczowego oraz art. 156 § l pkt 5 k.p.a. poprzez wydanie decyzji, wobec której zachodzi niewykonalność prawna, a tym samym uniemożliwienie Spółce korzystania z przysługujących jej uprawnień.

Strona 1/11