Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w przedmiocie nagrody rocznej za rok 2008
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędzia WSA Irena Szczepkowska Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2009 r. sprawy ze skargi A.Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia "[...]". Nr "[...]" w przedmiocie nagrody rocznej za rok 2008 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; 2. zasądza od Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej na rzecz skarżącego kwotę 277,- zł (dwieście siedemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Zakładu Karnego
Uzasadnienie strona 1/7

Decyzją personalną z dnia "[...]", nr "[...]", Dyrektor Aresztu Śledczego w "[...]", działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako: k.p.a.), art. 31 ust. 1 pkt 4, art. 106 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2002r. Nr 207 poz. 1761 ze zm., dalej jako: ustawa o SW) oraz § 1 ust. 1, § 2 i § 3 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 stycznia 2002r. w sprawie warunków i trybu przyznawania funkcjonariuszom Służby Więziennej nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg (Dz. U. Nr 15 poz. 145), przyznał A. Z. nagrodę roczną za rok 2008r. Uzasadniając orzeczenie podał, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie warunków i trybu przyznawania funkcjonariuszom Służby Więziennej nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg funkcjonariuszowi pełniącemu służbę przez okres roku kalendarzowego przyznaje się nagrodę roczną. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 4 tegoż rozporządzenia nagrodę roczną przysługującą funkcjonariuszowi obniża się o 1/360 za każdy dzień nieobecności w służbie związanej z czasową niezdolnością do służby wskutek choroby, wynoszącą ponad 15 dni. Podał, iż zgodnie z roczną kartą ewidencji obecności w pracy, A. Z. przebywał na zwolnieniu lekarskim łącznie 97 dni, dlatego też należało potrącić należność za 82 dni (97 dni - 15 dni). Następnie wskazał, iż w myśl § 2 ww rozporządzenia podstawę ustalenia nagrody rocznej stanowi miesięczne uposażenie przysługujące funkcjonariuszowi w dniu wypłaty nagrody. Na podstawie przedstawionego przez dział finansowy zaświadczenia zasadnicze uposażenie A. Z. wraz z dodatkami o charakterze stałym w dniu wypłaty nagrody rocznej wynosiło "[...]" zł. Dalej podniósł, iż w 2008r., za który przysługuje nagroda roczna, decyzją personalną nr "[...]" z dnia "[...]" A. Z. został zawieszony w czynnościach służbowych na okres od 21.11.2008 roku do 31.12.2008 r., co wiązało się z jednoczesnym zawieszeniem od najbliższego terminu płatności wypłaty 50 % należnego uposażenia. W związku z powyższym na podstawie § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia nagrodę roczną przysługującą funkcjonariuszowi obniżono o 1/360 za każdy dzień nieobecności w służbie związanej z zawieszeniem w czynnościach służbowych w razie tymczasowego aresztowania, wszczęcia postępowania karnego lub dyscyplinarnego. Wskazał, iż okres zawieszenia od 21.11.2008 r. do 31.12.2008 r. stanowi 41 dni, o które należy obniżyć przysługującą funkcjonariuszowi nagrodę roczną. Dlatego też, w związku z ustaleniem przyczyn stanowiących podstawę obniżenia, należało obniżyć funkcjonariuszowi nagrodę roczną o 123/360 (82 dni zwolnienia lekarskiego + 41 dni zawieszenia w czynnościach służbowych). Na podstawie art. 108 § 1 k.p.a. organ nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności ze względu na konieczność wypłaty nagrody.

W odwołaniu od powyższej decyzji A. Z. wniósł o jej uchylenie i na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 i 7 k.p.a. stwierdzenie jej nieważności z powodu: naruszenia prawa, tj. § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 30 stycznia 2002r. w sprawie warunków i trybu przyznawania funkcjonariuszom Służby Więziennej nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg na skutek pominięcia w sprawie art. 37 i 120 ustawy o SW w związku z § 17 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 listopada 1996r. (Dz. U. Nr 135, poz. 634) w sprawie regulaminu dyscyplinarnego funkcjonariuszy Służby Więziennej. Zarzucił ponadto organowi: naruszenie art. 6, 7, 9, 10 § 1, 11 oraz art. 107 § 3 k.p.a. na skutek niedostosowania się do art. 79 k.p.a., błędną interpretację § 3 ust. 1 pkt. 4 rozporządzenia w sprawie warunków i trybu przyznawania funkcjonariuszom Służby Więziennej nagród rocznych, nagród uznaniowych i zapomóg z powodu wadliwie przyjętego stanu faktycznego i z powodu zaniechanego działania organu do powstałego stanu rzeczy i przepisów prawa po dniu 22.12.2008r., nierozpoznanie istoty sprawy i przekroczenie kompetencji poprzez zastosowanie do sprawy art. 108 k.p.a., jak też wadliwe ustalenie stanu całości sprawy w stosunku do interpretacji przepisów k.p.a. oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14.11.1996r., z których to przepisów wynika obowiązek organu, po zakończeniu postępowania dyscyplinarnego, zastosowania przepisu art. 162 k.p.a. w związku z § 17 ust. 1 ww rozporządzenia i art. 120 ust. 2 ustawy o SW na skutek zastosowanego w art. 37 ust. 2 ustawy o SW, z powodu ustania z dniem 22.12.2008r. podstaw prawnych i faktycznych stosowania decyzji personalnej Nr "[...]" z dnia "[...]".

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Służba więzienna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Zakładu Karnego