Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Powiatu w sprawie ustalenia wysokości opłat za usuwanie pojazdów z dróg Powiatu i ich przechowywanie na parkingu strzeżonym oraz wysokości kosztów powstałych w razie odstąpienia od usunięcia pojazdu z drogi w 2018 r. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Chybicki Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant referent Małgorzata Gaida po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2019 r. sprawy ze skargi Prokuratora na uchwałę Rady Powiatu z dnia "[...]", nr "[...]" w sprawie ustalenia wysokości opłat za usuwanie pojazdów z dróg Powiatu i ich przechowywanie na parkingu strzeżonym oraz wysokości kosztów powstałych w razie odstąpienia od usunięcia pojazdu z drogi w 2018 r. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/4

Rada Powiatu w Węgorzewie podjęła w dniu 26 października 2017 r. uchwałę

Nr XXXIX/173/2017 w sprawie ustalenia wysokości opłat za usuwanie pojazdów z dróg Powiatu Węgorzewskiego i ich przechowywanie na parkingu strzeżonym oraz wysokości kosztów powstałych w razie odstąpienia od usunięcia pojazdu z drogi w 2018 r.

W złożonej do tut. Sądu skardze Prokurator Okręgowy w Olsztynie wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej uchwały w całości. Zaskarżonej uchwale zarzucił istotne naruszenie art. 130a ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 2017 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2018 r., poz. 1990 z późn. zm.), zwanej dalej "p.r.d.", oraz art. 94 Konstytucji RP polegające na przekroczeniu delegacji ustawowej i zawartych w niej granic swobody regulacyjnej przez uchwalenie stawek opłat z tytułu usunięcia pojazdu z drogi oraz przechowywania na parkingu strzeżonym na poziomie maksymalnym, które wynikają z obwieszczenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 25 lipca 2017 r. (M.P. 2017, poz. 772), a ponadto na ustaleniu wysokości kosztów spowodowanych wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu - bez poczynienia stosownych ustaleń w zakresie kosztów usuwania pojazdów z drogi i przechowywania ich na parkingach strzeżonych na terenie powiatu, a zatem z pominięciem kryteriów zawartych w upoważnieniu. Skarżący stwierdził, że aby uwzględnić przesłankę z art. 130a ust. 6 p.r.d., dotyczącą wysokości kosztów, rada powiatu musi uprzednio dysponować informacją, jakie są koszty usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze powiatu. Zaznaczył, że chodzi tu o koszty, które są odpowiednikiem cen za usługi odholowania i parkowania pojazdów, świadczone przez podmioty na terenie danego powiatu. Dopiero po ustaleniu powyższego rada powiatu powinna uwzględnić ten fakt przy podejmowaniu uchwały określającej wysokość wskazanych opłat. W przypadku zaskarżonej uchwały Rada Powiatu w Węgorzewie nie poczyniła żadnych ustaleń w zakresie rzeczywistych kosztów usuwania pojazdów z drogi i przechowywania ich na parkingach strzeżonych na terenie powiatu. W uzasadnieniu projektu uchwały, bardzo lakonicznym i zawierającym jedynie powtórzenie treści przepisów p.r.d., brak jest jakichkolwiek informacji o znajomości wysokości tych kosztów i sposobu ich ustalenia.

Skarżący zaznaczył, że w dacie powzięcia uchwały przez Radę Powiatu obowiązywała, zawarta na okres 3 lat, umowa z dnia 15 września 2015 r. na świadczenie usług usuwania pojazdów z drogi na zasadach określonych w art. 130a p.r.d. zgodnie z ofertą. Zgodnie z § 5 umowy, wykonawca został upoważniony do pobierania opłaty za usunięcie pojazdu w wysokości ustalonej przez Radę Powiatu w Węgorzewie uchwałą w sprawie wysokości opłat za usuwanie pojazdu z drogi i jego parkowanie na parkingu strzeżonym oraz wysokości kosztów w przypadku odstąpienia od wykonania dyspozycji usunięcia pojazdu, obowiązującą w danym roku. Powyższy zapis umowy wskazuje, iż niezależnie od warunków rynkowych na terenie powiatu węgorzewskiego i faktycznie poniesionych kosztów, podmiot wykonujący usługę usuwania pojazdów z dróg powiatu węgorzewskiego, będzie uprawniony do pobierania opłat w maksymalnym zakresie. Zapis taki prowadzi do sytuacji, w której rada powiatu zwalnia się od obowiązku każdorazowego poszukiwania najkorzystniejszej oferty na świadczenie usług usuwania pojazdów z dróg, gdyż niezależnie od przyjętych stawek w uchwale, wysokość kosztów uiszczanych na rzecz podmiotu będzie w takiej samej wysokości. Kolejnym skutkiem powyższego zapisu umownego jest pozorne ukonstytuowanie podstaw do stosowania najwyższej stawki, wynikającej z obwieszczenia Ministra Rozwoju i Finansów. Organ powiatu mógłby zatem każdorazowo wskazywać, że wysokość przyjęta w uchwale ma swoje odzwierciedlenie w wysokości stawki pobieranej przez wykonawcę, jednakże stawka w umowie pomiędzy organem a wykonawcą usługi nie jest ustalana w oparciu o porozumienie stron, a w oparciu o uchwałę organu. W ocenie Skarżącego, zasadnym jest zatem przyjęcie, iż wysokość stawek za usunięcie pojazdów nie była należycie rozpoznana przez organ stanowiący. Co do wysokości stawek za przechowywanie pojazdów na parkingu strzeżonym, nie zostały one objęte umową, gdyż jej przedmiotem jest samo usuwanie pojazdów. Nie poczyniono jakiegokolwiek rozeznania w cenach ich przechowywania.

Strona 1/4