Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Chybicki Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie zmiany decyzji o warunkach zabudowy oddala skargę.
Decyzją z dnia "[...]" Wójta Gminy Ś. ustalił - po rozpatrzeniu wniosku P. L. - warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku rekreacji indywidualnej (letniskowej) na działce nr "[...]" w obrębie K., gm. Ś. W uzasadnieniu decyzji podano, że zamierzenie inwestycyjne spełnia wymogi określone w art. 61 ust. 1 pkt 1-5 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Decyzją z dnia "[...]" Wójt Gminy Ś., na wniosek pełnomocnika P. L. - na podstawie art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego - zmienił własną decyzję z dnia "[...]" w następujący sposób: "zmienia się zapisy w punkcie 3 lit d) decyzji w zakresie geometrii dachu budynku: - wysokości kalenicy - 6-6,5 m, układu połaci dachowych - dwuspadowy - na zapisy o brzmieniu: wysokości kalenicy - do 7,5 m, układu połaci dachowych - dwuspadowy".
P.L. uzyskał pozwolenie na budowę przedmiotowej inwestycji, decyzją Starosty S. z dnia "[...]", a następnie decyzją z dnia "[...]" pozwolenie to przeniesione na nowego inwestora - P. K.
Postanowieniem z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. - po rozpatrzeniu wniosku Towarzystwa Miłośników P. - wszczęło z urzędu postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia "[...]" w sprawie zmiany decyzji o warunkach zabudowy i dopuściło do udziału w nim Towarzystwo Miłośników P.
Decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. stwierdziło nieważność decyzji z dnia "[...]" wydanej przez Wójta Gminy Ś. w sprawie zmiany decyzji z dnia "[...]" ustalającej na wniosek P.L. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku rekreacji indywidualnej (letniskowej) na działce nr "[...]" w obrębie K., gmina Ś. W uzasadnieniu wyjaśniono, że podstawowym warunkiem uznania tego, że nastąpiło rażące naruszenie prawa, stanowiące przesłankę stwierdzenia nieważności określoną w art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postepowania administracyjnego jest stwierdzenie, że w zakresie objętym decyzją będącą przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności obowiązywał niewątpliwy stan prawny, czyli taki, który wynika wprost z obowiązujących przepisów i nie dopuszcza możliwości różnej interpretacji. Wskazano, że prawna możliwość zastosowania trybu przewidzianego w art. 155 Kodeksu postepowania administracyjnego uwarunkowana jest prowadzeniem postępowania w ramach tego samego stanu prawnego i faktycznego oraz z udziałem tych samych stron. Podniesiono, że decyzja "pierwotna" ustalająca warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku rekreacji indywidualnej na działce nr "[...]" w obrębie K. została wydana w dniu "[...]", natomiast decyzja zmieniająca wydana została "[...]" (doręczona 8 września 2008r.). Z dniem 14 lutego 2006r. weszło zaś w życie rozporządzenie nr 9 Wojewody z dnia 26 stycznia 2006r. wprowadzające zakaz budowania nowych obiektów w pasie szerokości 100 m od linii brzegowej rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, które zaczęło obowiązywać również na terenie działki nr "[...]" w obrębie K. W ocenie Kolegium nie ulega wątpliwości, iż rozporządzenie to nie obowiązywało w dacie wydania decyzji ustalającej warunki zabudowy, ale weszło w życie przed wydaniem decyzji zmieniającej. W związku z tym zmienił się stan prawny odnoszący się do decyzji ustalającej warunki zabudowy, gdyż wymienione rozporządzenie jest przepisem odrębnym w stosunku do ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Organ nie mógł zatem wydać decyzji w trybie art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego, a w związku z tym decyzja z dnia "[...]" rażąco narusza art. 155 Kodeksu postepowania administracyjnego.