Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Jedwabno w przedmiocie przyjęcia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Jedwabno w 2021 roku stwierdza nieważność § 14 ust. 2 załącznika nr 1 do zaskarżonej uchwały. WSA/wyr.1a
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 września 2021 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Szczytnie na uchwałę Rady Gminy Jedwabno z dnia 29 marca 2021 r. nr XXIX/199/21 w przedmiocie przyjęcia Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Jedwabno w 2021 roku stwierdza nieważność § 14 ust. 2 załącznika nr 1 do zaskarżonej uchwały. WSA/wyr.1a - sentencja wyroku (tryb uproszczony)

Uzasadnienie strona 1/4

Uchwałą z dnia 29 marca 2021 r., nr XXIX/199/21, Rada Gminy Jedwabno przyjęła Program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Jedwabno w roku 2021, w brzmieniu stanowiącym załącznik nr 1 do uchwały (dalej jako: "Program"). Uchwała ta została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U.

z 2020 r. poz. 713 ze zm., dalej jako: "u.s.g.") oraz art. 11a ust. 1 i ust. 3a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 638, dalej jako: "u.o.z.") w zw. z art. 3 ust. 2 pkt 14 ustawy z dnia 13 września 1996 r.

o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1439).

W dniu 3 sierpnia 2021 r. (data wpływu do organu) Prokurator Rejonowy w Szczytnie (dalej jako: "skarżący", "Prokurator") zaskarżył powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w części § 14 ust. 2 załącznika nr 1 do uchwały. Podniósł, że zgodnie z tym unormowaniem, środki finansowe przeznaczone na realizację Programu zabezpieczone zostały w budżecie i wynoszą w 2021 roku - 43 000,00 zł. W pkt 1-3

(§ 14 ust. 2 zawiera dwa pkt 3) wskazano na jakie konkretnie cele zabezpieczone środki mają być przeznaczone: program sterylizacji i kastracji psów posiadających właścicieli poprzez 50 % dofinansowania do tych zabiegów - 2.000,00 zł, sterylizacja kotów wolno żyjących - 3.500,00 zł, usługi w tym opieka weterynaryjna - 20.000,00 zł, materiały i koszty utrzymania zwierząt -17.500,00 zł.

Prokurator zarzucił organowi stanowiącemu gminy przekroczenie delegacji ustawowej z art. 11a ust. 5 u.o.z. poprzez brak uregulowania w § 14 ust. 2 załącznika do uchwały sposobu wydatkowania środków finansowych przeznaczonych na realizację Programu. Dodatkowo Prokurator zarzucił, że uchwała w zaskarżonej części istotnie narusza § 146 ust. 1 pkt 1 i 2 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (t.j. Dz. U. 2016 poz. 283) poprzez zamieszczenie w uchwale przepisów wieloznacznych oraz określeń nieostrych, co do których pożądane jest ograniczenie ich nieostrości, a mianowicie:

- w § 14 ust. 2 pkt 3 (pierwszy) załącznika nr 1 do uchwały poprzez określenie, że środki finansowe przeznaczone na realizację Programu zabezpieczonego zostały w budżecie m.in. na usługi, w tym opiekę weterynaryjną, bez precyzyjnego określenia, kto ma świadczyć dane usługi i w realizacji których z zadań programu;

- w § 14 ust. 2 pkt 3 (drugi) załącznika nr 1 do uchwały poprzez określenie, że środki finansowe przeznaczone na realizację Programu zabezpieczone zostały w budżecie m.in. na materiały i koszty utrzymania zwierząt, bez precyzyjnego określenia, jakie materiały i w związku z realizacją którego z zadań programu wskazane koszty miałyby być ponoszone.

W odpowiedzi na skargę, Wójt Gminy Jedwabno wniósł o jej oddalenie. Stwierdził, że organ wypełnił normę prawną zobowiązującą go do wskazania wysokości środków finansowych przeznaczonych na realizację Programu oraz sposobu wydatkowania tych środków. W zaskarżonym przepisie organ te koszty określił, jak też wymienił sposoby wydatkowania tych środków. Określenie to jest precyzyjne. Prokuratura pomija, iż wskazanie podmiotu świadczącego usługi weterynaryjne i wskazanie zakresu usług nastąpiło we wcześniejszych zapisach zaskarżonego aktu m.in. w § 4, § 5, § 6, czy § 8 załącznika nr 1 do uchwały. Podniósł, że precyzyjne wymienienie wszystkich usług jakie mogą być realizowane w ramach Programu nie jest obiektywnie możliwe - nie da się na dzień podejmowania uchwały przewidzieć wszystkich potencjach usług. Także definitywne określenie podmiotu świadczącego te usługi może mijać się z celem, bowiem umowy na realizację tych świadczeń ulegać mogą zmianom. Niezależnie od tego umowy zawarte w związku z realizacją Programu stanowią informację publiczną i jako takie mogą być udostępniane na podstawie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zagwarantowana jest tym samym pełna przejrzystość tych świadczeń.

Strona 1/4