Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędzia WSA Irena Szczepkowska (spr.) Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 października 2010 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie zasad gospodarowania mieniem gminy w zakresie nabywania, zbywania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania, wynajmowania i użyczania 1. stwierdza nieważność uchwały Rady Gminy nr "[...]" z dnia "[...]" w sprawie zasad gospodarowania mieniem Gminy w zakresie nabywania, zbywania nieruchomości stanowiących gminne mienie komunalne oraz ich wydzierżawiania, wynajmowania i użyczania; 2. orzeka, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Rada Gminy L. uchwałą Nr x z dnia 25 lutego 2010 r., powołując się na art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a i art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 13, art. 15, art. 25 ust. 1, art. 68 ust. 1 i art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), określiła zasady gospodarowania mieniem Gminy L. w zakresie nabywania, zbywania nieruchomości stanowiących gminne mienie komunalne oraz ich wydzierżawiania, wynajmowania i użyczania.
Powyższą uchwałę zaskarżył Wojewoda W., wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości. W uzasadnieniu podniósł, że przepisy § 7 ust. 1 i ust. 2, § 8 ust. 2 i ust. 4, § 9 ust. 1 uchwały nie wypełniają dyspozycji art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Z treści tego przepisu wynika, iż po wypełnieniu zawartej w nim dyspozycji rada gminy traci kompetencje do wyrażania zgody na dokonywanie przez organ wykonawczy czynności wymienionych w tym przepisie. Wojewoda wywiódł, że przepis ten ma na celu uniezależnienie organu gminy od rady w procesie gospodarowania tymi nieruchomościami. Rada Gminy w L. stwierdzając we wskazanych wyżej zapisach uchwały, iż wymienione w nich czynności wymagają jej zgody powtórzyła zapisy ustawowe i tym samym nie zrealizowała celu wskazanego przepisu ustawy o samorządzie gminnym.
Wojewoda zarzucił, iż Rada Gminy wprowadzając uregulowania zawarte w § 7 ust. 4 przekroczyła kompetencje przyznane jej art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy o samorządzie gminnym i wkroczyła w zakres uprawnień organu wykonawczego gminy, naruszając przy tym przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. We wskazanym przepisie Rada postanowiła, iż wyraża zgodę na rozłożenie na raty przez Wójta Gminy ceny nabycia nieruchomości w drodze bezprzetargowej, przy czym okres spłaty nie może być dłuższy niż 10 lat. W punkcie pierwszym tego ustępu Rada ustaliła, iż wysokość pierwszej raty wynosi 20 % ceny nieruchomości i płatna jest przed zawarciem aktu notarialnego. Natomiast pkt 2 stanowi, iż pozostałe raty roczne płatne są w terminie do 31 marca każdego roku, poczynając od roku następnego od dnia zawarcia aktu notarialnego.
Wojewoda wskazał, iż art. 70 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami wskazuje przede wszystkim ramy w jakich może poruszać się organ wykonawczy gminy co do okresu rozłożenia na raty, zabezpieczenia wierzytelności gminy, terminu zapłaty pierwszej raty zbywając nieruchomość w trybie rokowań lub bezprzetargowym. Przepis ten nie przewiduje natomiast kompetencji rady gminy w tym zakresie. Zatem takie elementy jak ewentualne rozłożenie na raty, zabezpieczenie wierzytelności gminy, ich wysokość, czas spłaty należności, czy sposób zabezpieczenia niespłaconej części należności, stanowią warunki umowy negocjowanej przez jej strony: nabywcę i Gminę, która zgodnie z art. 11 i art. 25 ustawy o gospodarce nieruchomościami reprezentowana jest przez organ wykonawczy.