Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie opłaty adiacenckiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Sekretarz sądowy Grzegorz Knop po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2011 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie opłaty adiacenckiej - stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]", którą organ ten utrzymał w mocy własną decyzję z dnia "[...]"o odmowie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji Prezydenta Miasta z dnia "[...]", znak "[...]", zobowiązującej P. i B. S. do uiszczenia na rzecz gminy O. opłaty adiacenckiej w kwocie 3.576,68 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej przy ul. "[...]" w O., działka nr "[...]’, na skutek wybudowania drogi (nawierzchni ul. "[...]’).

W uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia Samorządowe Kolegium Odwoławcze przytoczyło stan faktyczny sprawy, wskazując, iż decyzja Prezydenta Miasta została doręczona stronom w dniu 11 marca 2010r. i wobec niezaskarżenia przez strony w terminie odwoławczym stała się ostateczna w dniu 26 marca 2010 r.

Wnioskiem z dnia 15 grudnia 2010 r. P. S. zwrócił się o stwierdzenie nieważności wyżej wymienionej decyzji, zarzucając wydanie jej z rażącym naruszeniem prawa. Naruszenie to polegało jego zdaniem na błędnym odliczeniu poniesionych nakładów na budowę drogi od różnicy między wartością nieruchomości po wybudowaniu drogi a wartością przed wybudowaniem, tj. zastosowaniu przepisu art. 148 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r.

o gospodarce nieruchomościami, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 sierpnia 2007 r. (Dz. U. nr 173, poz. 1218), mimo że wspomniane nakłady na budowę drogi zostały dokonane przed nowelizacją ustawy.

Kolegium, po wszczęciu i przeprowadzeniu z urzędu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta z dnia "[...]" w sprawie ustalenia opłaty adiacenckiej orzekło o odmowie stwierdzenia jej nieważności.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy P. S. zarzucił, iż Kolegium w sposób rażący naruszyło prawo poprzez zastosowanie art. 145 ust. 2 i 148 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w brzmieniu obowiązującym od dnia 22 października 2007 r. Dla poparcia swojego stanowiska wnioskodawca powołał się na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25 lutego 2009 r. sygn. akt: II SA/Gd 634/08. Zdaniem strony zastosowanie w tej sprawie powinna znaleźć zasada "ochrony praw nabytych jednostki", a także "niedziałania prawa wstecz", a w konsekwencji organy administracji powinny zastosować art. 145 ust. 2 i 148 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w brzmieniu obowiązującym do dnia

22 października 2007 r., albowiem przed tą datą zostały poniesione nakłady przez stronę na budowę drogi.

Dokonując ponownej oceny decyzji Prezydenta Miasta, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazaną na wstępie decyzją podtrzymało swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie. Wyjaśniono wnioskodawcy, że naruszenie prawa ma charakter rażący w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, gdy treść decyzji w oczywisty i bezsporny sposób narusza konkretny przepis prawa, a ponadto jej obowiązywanie wywołuje skutki niemożliwe do zaaprobowania w praworządnym państwie. Zdaniem Kolegium w rozpatrywanym przypadku taka sytuacja nie wystąpiła. Zauważono, że dotychczasowe orzecznictwo sądów administracyjnych nie jest jednolite, jeśli idzie o stosowanie przepisu art. 148 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w nowym brzmieniu, do sytuacji, w której dobrowolna wpłata na rzecz budowy drogi została dokonana przed wejściem w życie tego przepisu. W ocenie Kolegium momentem mającym znaczenie dla oceny, czy zastosować przepis art. 148 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami w nowym brzmieniu, czy też w brzmieniu dawnym, jest dzień wszczęcia postępowania w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej. Podniesiono w tym względzie, że poniesienie przez właściciela nieruchomości nakładów pieniężnych lub rzeczowych na rzecz budowy drogi bądź innego urządzenia infrastruktury technicznej nie wywołuje samo przez się żadnych skutków prawnych. Nie można zatem mówić w tym wypadku o nabyciu przez właściciela jakiegoś prawa wobec gminy, o stworzeniu nowego stosunku prawnego. Poniesienie nakładów, które ma charakter dobrowolny, należy traktować w zasadzie jedynie jako zdarzenie mogące mieć wpływ na wartość nieruchomości. Dopiero w razie ustalania opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości na skutek budowy drogi, czy innego urządzenia infrastruktury technicznej, organ gminy orzekający o opłacie obowiązany jest - stosownie do art. 148 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami - uwzględnić przy jej ustalaniu poniesione przez właściciela nakłady na rzecz budowy danego urządzenia. Fakt poniesienia nakładów nabiera zatem znaczenia prawnego dopiero wówczas, gdy nastąpi wszczęcie postępowania w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej i zostanie wydana decyzja merytoryczna w tej sprawie. W wypadku zaniechania wszczęcia postępowania w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej właściciel nieruchomości, który poniósł nakłady, nie może domagać się od gminy ich zwrotu. Wobec powyższego należy przyjąć, iż momentem mającym znaczenie w sprawie jest dzień wszczęcia postępowania w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej. Organ ustalił natomiast, że P. i B. S. zostali zawiadomieni przez Prezydenta Miasta o wszczęciu postępowania w przedmiocie ustalenia opłaty adiacenckiej, w związku z wybudowaniem ulicy "[...]", pismem z 18 sierpnia 2009 r., doręczonym 27 sierpnia 2009 r., tj. po wejściu w życie nowego brzmienia przepisu art. 148 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nadanego mu przepisem art. 1 pkt 50 ustawy z dnia 24 sierpnia 2007 r. W konsekwencji Kolegium uznało, iż organy administracji słusznie zastosowały przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 sierpnia 2007 r. (Dz. U. nr 173, poz. 1218).

Strona 1/7