W dniu 9 października 2019 r. Kolegium ustaliło, że skarżąca nie wystąpiła do organu I instancji o uchylenie decyzji przyznającej jej specjalny zasiłek opiekuńczy i nie toczy się żadne postępowanie w tym przedmiocie. Z przekazanych przez organ I instancji dokumentów wynika, że pismem z 17 września 2019 r., adresowanym do MOPS, pełnomocnik skarżącej oświadczył, nawiązując do pisma Kolegium z 21 sierpnia 2019 r., że skarżąca zamierza zrezygnować ze specjalnego zasiłku opiekuńczego na rzecz świadczenia pielęgnacyjnego. Organ I instancji zwrócił się do pełnomocnika skarżącej o wyraźne wskazanie czy skarżąca rezygnuje z przysługującego jej specjalnego zasiłku opiekuńczego. W odpowiedzi z 7 października 2019 r. pełnomocnik oświadczył, że skarżąca wnosi o uchylenie decyzji z "[...]" r. przyznającej jej specjalny zasiłek opiekuńczy w przypadku przyznania jej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Wywiódł, że odmienne postępowanie doprowadziłoby do pozbawienia skarżącej środków do życia. W związku z tym organ I instancji nie potraktował oświadczenia skarżącej jako wniosku o rezygnację ze specjalnego zasiłku opiekuńczego, a jedynie jako pismo informacyjne. Ponadto organ I instancji w piśmie z 9 października 2019 r. wskazał, że 9 października wpłynął wniosek skarżącej o ustalenie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego na okres zasiłkowy 2019/2020. Postępowanie w tej sprawie zostało zawieszone na wniosek skarżącej postanowieniem z "[...]" r.
Decyzją z "[...]" r., nr "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze, uchyliło zaskarżoną decyzję organu I instancji i orzekło co do istoty w ten sposób, że:
I. odmówiło przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym A. S. na okres od dnia 1 lutego 2019 r. do dnia 31 października 2019 r.;
II. przyznało skarżącej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z powyższego tytułu na okres:
1. od dnia 1 listopada 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. w kwocie 1583,00 zł miesięcznie;
2. od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. w kwocie 1830,00 zł miesięcznie;
3. od dnia 1 stycznia 2021 r. na stałe w wysokości wynikającej z zamieszczonego w Dzienniku Urzędowym Rzeczpospolitej Polskiej "Monitor Polski" obwieszczenia ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
W uzasadnieniu Kolegium przytoczyło treść art. 17 ust. 1, ust. 1b i ust. 5 oraz art. 27 ust. 5 u.ś.r. Powtórzyło, że podstawą odmowy przyznania stronie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego nie mógł być fakt, iż niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po ukończeniu przez nią 25 roku życia. Przy wykładni przepisów art. 17 ust. 1b u.ś.r. należy uwzględnić argumentację zawartą w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13. W związku z tym w stosunku do opiekunów osób wymagających opieki, których niepełnosprawność powstała później niż wskazano to w tym przepisie, oceny spełnienia przesłanek niezbędnych dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego należy dokonywać z pominięciem tego kryterium. Dalej Kolegium wywiodło, że podstawę odmowy przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym mamą - za okres od 1 lutego 2019 r. do 31 października 2019 r., stanowi okoliczność, iż skarżąca była uprawniona w tym okresie do specjalnego zasiłku opiekuńczego, na podstawie decyzji z "[...]" r. Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. "a" oraz art. 27 ust. 5 u.ś.r. ustawodawca wykluczył możliwość jednoczesnego pobierania świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego. Co więcej, stosownie do treści art. 27 ust. 5 cytowanej ustawy w przypadku zbiegu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego stronie przysługuje prawo do wyboru świadczenia, które chce otrzymywać. Podkreślono, że aby Kolegium mogło przyznać skarżącej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego winna ona najpierw zrezygnować z prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Przy czym za niedopuszczalną uznać należy rezygnację z prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego dokonaną pod warunkiem uprzedniego przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Kolegium uznało, że pomimo upływu wyznaczonego terminu, strona nie przedłożyła organowi odwoławczemu decyzji uchylającej jej prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika strona nie podjęła jakichkolwiek czynności w celu uchylenia ostatecznej decyzji ustalającej prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Ponieważ jednak omówiona negatywna przesłanka ustała z dniem 31 października 2019 r., tj. z upływem czasu na jaki przyznano skarżącej specjalny zasiłek opiekuńczy na okres zasiłkowy 2018/2019, Kolegium uznało uprawnienie skarżącej od dnia 1 listopada 2019 r.