Organ I instancji, w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, decyzją z "[...]" r. odmówił przyznania skarżącej wnioskowanego świadczenia pielęgnacyjnego z tej samej przyczyny, co uprzednio. W uzasadnieniu wskazał na ustalenia przeprowadzonego wywiadu środowiskowego. Podał, że A. S. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jest osobą niepełnosprawną w stopniu znacznym. Ze względu na zły stan zdrowia wymaga pomocy innych osób w wykonywaniu wielu czynności. Opiekę sprawuje jej jedyna córka, D. K. Zakres czynności, który wykonuje: robi zakupy, realizuje recepty, przygotowuje gorące posiłki, pierze, załatwia sprawy urzędowe, ustala wizyty lekarskie, dba o higienę osobistą. Pani A. samodzielnie porusza się po mieszkaniu, przy wyjściu wspomaga się kulą ortopedyczną. Samodzielnie przygotowuje sobie śniadania i kolacje, myje się, załatwia potrzeby fizjologiczne, zmienia opatrunki. Skarżąca przebywa u mamy codziennie, minimum 5 godzin. Podczas wizyty w środowisku nie stwierdzono żadnych zaniedbań w sprawowanej opiece. Organ I instancji zaznaczył, że nie kwestionuje sprawowanej przez skarżącą opieki, jednak zgodnie z zasadą legalizmu wyrażoną w art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego, organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa, a art. 17 ust. 1b u.ś.r. pozostaje obowiązującym i organy realizujące świadczenia rodzinne, mają obowiązek go stosować.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżąca, reprezentowana przez radcę prawnego, podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie.
Pismem z 21 sierpnia 2019 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze poinformowało pełnomocnika skarżącej, że wstępna analiza akt sprawy wykazała spełnienie pozytywnych przesłanek przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, określonych w art. 17 ust. 1 u.ś.r. Wyjaśniono, że w przedmiotowej sprawie nie występują - poza jedną - tzw. negatywne przesłanki przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, określone w art. 17 ust. 5 u.ś.r. Podkreślono, że stosownie do art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b u.ś.r. jedyną przeszkodą do przyznania świadczenia jest pobieranie przez skarżącą specjalnego zasiłku opiekuńczego. Wskazano na treść uzasadnienia wyroku NSA z 13 lipca 2018 r., sygn. akt I OSK 235/18. Kolegium wskazało, że warunkiem przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest uprzednie uchylenie decyzji ustalającej prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Dopóki w obrocie prawnym funkcjonować będzie decyzja ustalająca stronie prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, przyznanie wnioskowanego świadczenia pielęgnacyjnego nie będzie możliwe. Pouczono skarżącą, że może zwrócić się organu I instancji o uchylenie decyzji ustalającej prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Kolegium wyznaczyło stronie termin 1 miesiąca na przedłożenie decyzji uchylającej decyzję przyznającą specjalny zasiłek opiekuńczy.