Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 września 2010 r. sprawy ze skargi A. Z. na niewykonanie przez Dyrektora Aresztu Śledczego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia "[...]" o sygnaturze akt "[...]" I. wymierza Dyrektorowi Aresztu Śledczego grzywnę w wysokości 500 zł (pięćset złotych); II. zasądza od Dyrektora Aresztu Śledczego na rzecz skarżącego A. Z. kwotę 65,80 zł (sześćdziesiąt pięć złotych i osiemdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 17 czerwca 2009r. sygn. akt II SA/Ol 473/09, w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia "[...]" Nr "[...]", w przedmiocie zawieszenia w obowiązkach służbowych, uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W orzeczeniu wskazano, że organ ponownie rozpoznając sprawę rozważy zasadność zastosowania w stanie faktycznym sprawy art. 37 ust. 2 ustawy Służbie Więziennej, przedstawi argumenty i przesłanki podjętej decyzji zgodnie z przedstawionymi regulacjami prawnymi. Podniesiono, że w szczególności organ winien mieć na uwadze konieczność wykazania jaki wpływ ma zawieszenie funkcjonariusza w czynnościach służbowych, na dobro postępowania dyscyplinarnego lub dobro służby. Przy czym nie wystarczy ogólnikowe powołanie się na te przesłanki lecz konieczne jest wskazanie konkretnych powodów uzasadniających odsunięcie funkcjonariusza od pełnienia przezeń obowiązków.
Naczelny Sąd Administracyjny swoim wyrokiem z dnia 3 marca 2010r. oddalił skargę kasacyjną na ww. orzeczenie tut. Sądu. Z akt administracyjnych wynika, że odpis prawomocnego wyroku tut. Sądu z dnia 17 czerwca 2009r. wraz z aktami sprawy doręczony został organowi w dniu 8 kwietnia 2010r.
Pismem z dnia 27 kwietnia 2010r. A. Z. skierował do organu wezwanie do wykonania wyroku tut. Sądu z dnia 17 czerwca 2009r., sygn. akt II SA/Ol 473/09. W odpowiedzi pismem z dnia 13 maja 2010r. organ stwierdził, że zasądzone we wspomnianym wyroku na rzecz strony koszty sądowe zostaną wkrótce wykonane.
Następnie pismem z dnia 7 czerwca 2010r. A. Z. wniósł do tut. Sądu o wymierzenie organowi administracji grzywny, do górnej dopuszczalnej art. 156 § 6 ppsa granicy. Skarżący zwrócił się również o ustalenie w orzeczeniu, iż organ miał obowiązek wydania w przedmiotowej sprawie - po uprawomocnieniu się wspomnianego wyroku - odpowiedniego aktu administracyjnego kończącego i rozstrzygającego o sprawie administracyjnej wszczętej przez ten organ. Powołał się w swoim wniosku na podstawę prawną w postaci art. 154 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Strona skarżąca podkreśliła, że organ pomimo ciążącego na nim obowiązku, a także wezwania przez stronę do zastosowania się do przedmiotowego orzeczenia, nie wykonał wyroku tut. Sądu z dnia 17 czerwca 2009r., sygn. akt II SA/Ol 473/09., który obligował go do wydania decyzji w przedmiocie zawieszenia A. Z. w obowiązkach służbowych w Służbie Węziennej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, stwierdzając, że skarżący nie wyczerpał wszystkich niezbędnych środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym, a mianowicie nie wniósł do organu wyższego stopnia zażalenia na bezczynność.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje: