Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Inspektora z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę.
Decyzją z dnia 11 stycznia 2017 r., "[...]" Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w Olsztynie (dalej jako: "organ pierwszej instancji") nałożył na "[...]" (dalej jako: "skarżący"), karę pieniężną w kwocie 7.850 zł za naruszenie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2016 r., poz. 1907, z późn. zm.), powoływanej dalej jako "u.t.d.".
Organ pierwszej instancji podał w uzasadnieniu decyzji, że zakres kontroli obejmował okres od dnia 28 września 2015 r. do dnia 28 września 2016 r. i dotyczył przestrzegania obowiązków lub warunków przewozu drogowego określonych w art. 4 pkt 22 u.t.d. W wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono naruszenia polegające na: przekroczeniu maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy o czas powyżej 15 minut do 30 minut, skróceniu dziennego czasu odpoczynku o czas powyżej 15 minut do jednej godziny, skróceniu tygodniowego czasu odpoczynku o czas do jednej godziny, przekroczeniu maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu o czas powyżej 15 minut do jednej godziny, przekroczeniu całkowitego czasu prowadzenia pojazdu w ciągu dwóch kolejnych tygodni czas powyżej jednej godziny do czterech godzin, wykonywaniu przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w urządzenie rejestrujące lub cyfrowe urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego, badania kontrolnego, a także naruszenie obowiązku wczytywania danych z karty kierowcy i danych z urządzenia rejestrującego.
W ocenie organu pierwszej instancji w rozpoznawanej sprawie brak było podstaw do zastosowania art. 92c ust. 1 u.t.d.
W odwołaniu, złożonym od decyzji organu pierwszej instancji, skarżący przyznał, że naruszenia dotyczące wykonywania przewozu drogowego pojazdem wyposażonym w urządzenie rejestrujące lub cyfrowe urządzenie rejestrujące bez wymaganego sprawdzenia okresowego, badania kontrolnego lub kalibracji, naruszenia obowiązku wczytywania danych z karty kierowcy i wczytywania danych z urządzenia rejestrującego, powstały w wyniku okoliczności, za które jest odpowiedzialny i nie uchyla się od odpowiedzialności za nie. Nie zgodził się natomiast z wymierzeniem kary za naruszenia przepisów dotyczących czasu pracy kierowców. Stwierdził, że powstały one w trakcie wykonywania pracy przez zatrudnionych kierowców będących w podróży służbowej. Do protokołu kontroli skarżący złożył zastrzeżenia, w których wyjaśnił te naruszenia, załączając dowody potwierdzające sprawowanie stałego nadzoru nad pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach kierowcy. Dodał, że kierowcy są okresowo szkoleni z zakresu obowiązujących ich przepisów, a bezwzględne ich przestrzeganie mają wpisane w zakres obowiązków, ponadto za naruszenia ujawnione w comiesięcznych raportach wykroczeń karani są pisemnymi upomnieniami do akt osobowych. Skarżący podniósł, że nie wywierał wpływu na kierowców, aby za cenę terminowego wykonania frachtu, naruszali przepisy. Zauważył, że to na kierowcy spoczywa obowiązek wykonywania przewozu w sposób zapewniający prawidłowy czas prowadzenia pojazdu, obowiązkowych przerw i odpoczynków, gdyż to kierowca ma wiedzę o tym, kiedy zaczyna i kończy dobę, tygodniowy lub dwutygodniowy okres pracy, a także czy powinien zrobić pauzę, czy kończy mu się dzienny, tygodniowy lub dwutygodniowy czas prowadzenia pojazdu. Przedsiębiorca może co najwyżej dyscyplinować kierowcę po stwierdzeniu naruszenia. Skarżący wywiódł ponadto, że przekroczenie maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy, skrócenie dziennego czasu odpoczynku o kilkanaście minut czy też naruszenia dziennego czasu odpoczynku spowodowane wejściem/zejściem na prom, gdzie kierowca nie wykonuje żadnej pracy, nie zagrażają bezpieczeństwu drogowemu. Zauważył, że przepisy dotyczące czasu pracy kierowców mają służyć bezpieczeństwu kierowcy i innych użytkowników dróg, zatem naruszenia tych przepisów winny być pod takim kątem rozpatrywane.