Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Piotr Chybicki Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 27 października 2020 r. sprawy ze skargi Z. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Administracji i Cyfryzacji
Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z "[...]"r. Wójt "[...]" (dalej: "organ pierwszej instancji") odmówił Z.L. (dalej: "Skarżący") przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wnioskowanego na matkę. Organ pierwszej instancji stwierdził, że wprawdzie Skarżący sprawuje opiekę nad matką, lecz niepełnosprawność osoby wymagającej opieki istnieje od 80. roku życia, co stosownie do art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2220, z późn. zm.), dalej jako "ustawa", wyklucza możliwość przyznania przedmiotowego świadczenia. Podkreślił, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, nie orzekł o utracie mocy ww. przepisu, a więc nadal obowiązuje on w systemie prawa. Podniósł ponadto, że decyzją z 22 listopada 2019 r. przyznał Skarżącemu specjalny zasiłek opiekuńczy na matkę, a decyzja ta nadal pozostaje w obrocie prawnym, co również uniemożliwia uwzględnienie wniosku.

W złożonym odwołaniu Skarżący zarzucił powyższej decyzji naruszenie:

- art. 17 ust. 1b ustawy przez pominięcie, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, uznano niekonstytucyjność części tego przepisu w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, a przez to naruszenie art. 190 ust. 1 Konstytucji RP;

- art. 17 ust. 1 i 1a ustawy przez zastosowanie normy prawnej w nim wyrażonej w sposób literalny, czego nie można pogodzić z konstytucyjnymi zasadami praworządności i równości;

- art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, polegającą na pominięciu celów tej ustawy i przyjęcie, że okoliczność pobierania przez skarżącego specjalnego zasiłku opiekuńczego przyznanego w oparciu o przepisy ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustalenie i wypłacie zasiłków dla opiekunów (Dz.U. z 2016 r. poz. 162, z późn. zm.) stanowi negatywną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego;

- art. 27 ust. 5 w zw. z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy i przez to, nieuwzględnienie, iż w razie zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego osoba uprawniona ma prawo wyboru jednego ze świadczeń, jak wynika z treści art. 27 ust. 5.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze "[...]" (dalej: "Kolegium") decyzją z "[...]"r. uchyliło decyzję organu pierwszej instancji w całości i przyznało Skarżącemu świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką od 1 marca 2020 r. do 31 grudnia 2020 r. - w wysokości 1.830 zł miesięcznie, zaś od 1 stycznia 2021 r. na stałe - w wysokości wynikającej z obwieszczenia ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, ogłoszonego w dzienniku urzędowym RP "Monitor Polski".

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Administracji i Cyfryzacji