Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2014 r. sprawy ze skargi J.S na uzgodnienie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w przedmiocie programu użytkowego działki wchodzącej w skład obszaru wpisanego do rejestru zabytków oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
W dniu 5 listopada 2012 r. "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w G. roku wniosła do Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w O. - Delegatury w E., o zaopiniowanie programu użytkowego działki nr "[...]", wchodzącej w skład obszaru wpisanego do rejestru zabytków, położonej w miejscowości "[...]". Pismem z dnia 6 grudnia 2012 r. organ uzgodnił przedstawiony program.
W dniu 3 czerwca 2013 r. J.S. złożył do W. Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków wezwanie do usunięcia naruszenia prawa polegającego na błędnej interpretacji art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 roku o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. W odpowiedzi na wezwanie W. Wojewódzki Konserwator Zabytków pismem z dnia 9 lipca 2013 r. podtrzymał stanowisko kierownika Delegatury w E. Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w O.
W dniu 9 lipca 2013 r. J.S. skierował skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, wnosząc o uchylenie w całości aktu wydanego w dniu 6 grudnia 2012 r. przez działającego z upoważnienia W. Konserwatora Zabytków, Kierownika Delegatury w E. Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w O., w przedmiocie pozytywnego zaopiniowania przedstawionego przez "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w G. programu użytkowego działki nr "[...]", wchodzącej w skład obszaru wpisanego do rejestru zabytków. Skarżący zarzucił naruszenie przepisu art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie oraz naruszenie przepisów postępowania administracyjnego poprzez brak odpowiedniego zastosowania Kodeksu postępowania administracyjnego. W ocenie skarżącego stanowisko Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w O. jest niezrozumiałe i może prowadzić do negatywnych konsekwencji dla zabytku, albo w postaci kolejnych zniszczeń drzewostanu lub urządzeń wodnych, albo zniszczeniu ulegnie przestrzeń historyczna w postaci przegrodzenia parku w poprzek.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, wskazując, że skarżący nie posiada w niniejszej sprawie interesu prawnego, a jedynie interes faktyczny.
Pismem z dnia 3 września 2013r. J.S. uzupełniając skargę podał, że od 2006 r. jest posiadaczem bezumownym części działki o nr "[...]". Dodał, że zamiar nabycia przez niego przedmiotowej działki nr "[...]" wynika z faktu, że działka ta przylega bezpośrednio do należącej do niego działki nr "[...]", która obecnie wraz z działką nr "[...]" stanowi podstawowy trzon zespołu zabytkowego. W ocenie skarżącego sprzeczne z prawem wydanie spółce "[...]" sp. z o.o. pozytywnego uzgodnienia programu użytkowego, który ignoruje walory historyczne zabytku, jednoznacznie uniemożliwia skorzystanie przez skarżącego z uprawnienia przysługującego mu na podstawie przepisu art. 29 ust. 1h ustawy z października 1991r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie postanowieniem z dnia 8 października 2013 r. odrzucił skargę. Wyjaśnił w uzasadnieniu, że objęte skargą uzgodnienie programu użytkowego działki nie należy do aktów objętych kognicją sądów administracyjnych bowiem nie jest tą kategorią działania administracji publicznej, która została określona w art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. gdyż sporny akt nie przesądził jednostronnie o treści uprawnienia lub obowiązku określonego podmiotu.