Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Piotr Chybicki Sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 października 2018 r. sprawy ze skargi Sp. L. na decyzję Prezydenta z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie opłaty za usługi wodne oddala skargę.
Z akt administracyjnych przekazanych wraz ze skargą wynika, że w dniu 4 kwietnia 2018 r. podmiot spółka A (skarżąca) otrzymał, ustaloną przez Prezydenta, informację o wysokości opłaty za usługi wodne za I kwartał 2018 r. Opłatę ustalono za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m kw. robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie tej retencji przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej w kwocie 629 zł.
W dniu 18 kwietnia 2018 r. z zachowaniem stosownego terminu, skarżąca, działając przez pełnomocnika, złożyła reklamację, w której nie zgodziła się z wysokością opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej. Organowi zarzucono, że opłata za usługi wodne została błędnie ustalona. W uzasadnieniu reklamacji podniesiono, że podmiot, któremu naliczona została opłata nie wykonuje żadnych robót oraz obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, które wywołały skutek w postaci zmniejszenia naturalnej retencji terenowej. Zarzucono brak ustalenia czy pomiędzy zmniejszeniem naturalnej retencji terenowej, a szkodliwym oddziaływaniem, zachodzi związek przyczynowo-skutkowy i czy jest to działanie właściciela nieruchomości. Tymczasem dla zastosowania w rozpatrywanej sprawie art. 29 ust. 3 ustawy Prawo wodne niezbędne jest ustalenie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zmianą stanu wody na gruncie, a szkodliwym oddziaływaniem.
Następnie Prezydent decyzją z dnia "[...]" określił skarżącej opłatę za usługi wodne za I kwartał 2018 r. za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m kw., robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie tej retencji przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej w kwocie 629 zł. Organ ustalił, że skarżąca jest właścicielem nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr: "[...]", położonej w miejscowości A przy ul. A. Przedmiotowa nieruchomość posiada założoną księgę wieczystą nr "[...]" prowadzoną przez Sąd Rejonowy, VI Wydział Ksiąg Wieczystych. Całkowita powierzchnia przedmiotowej nieruchomości wynosi 6.290 m. kw. Na podstawie danych zgromadzonych w Miejskim Systemie Informacji Przestrzennej Miasta A ustalono, że wskazana nieruchomość jest pokryta/zabudowana w 80%, co stanowi 5.032 m2 powierzchni nieruchomości wyłączonej z powierzchni biologicznie czynnej. Jednocześnie przedmiotowa nieruchomość według danych zawartych w MSIPMO nie posiada wewnętrznej sieci kanalizacji deszczowej oraz nie jest ujęta w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej. Nie potwierdzono także występowania urządzeń do retencjonowania wody z terenów uszczelnionych przedmiotowej nieruchomości.