Dnia 11 lipca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2013 roku sprawy ze skargi T. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie zarzutów do postępowania egzekucyjnego w sprawie usług opiekuńczych oddala skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie przez T. P. jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", którym to organ odwoławczy uchylił postanowienie Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia "[...]", znak:, uznające zarzut T. P.
w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej za niedopuszczalny i orzekł co do istoty w ten sposób, że uznał zarzut wniesiony przez T. P. za nieuzasadniony.
Z przekazanych Sądowi przez organ akt administracyjnych wynika, iż ostateczną decyzją z dnia "[...]"., nr "[...]" Inspektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Prezydenta, zobowiązał T. P., opiekuna prawnego matki F. P., do zwrotu wydatków z tytułu usług opiekuńczych świadczonych F. P. w łącznej kwocie 389,48 zł. Termin płatności ustalono do dnia 29 lutego 2012r.
Upomnieniem z dnia 29 czerwca 2012r. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej wezwał T. P. do uregulowania należności w terminie 7 dni od dnia doręczenia upomnienia.
Wobec bezskuteczności upomnienia, Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej wystawił w dniu 6 grudnia 2012r. tytuł wykonawczy nr "[...]" i wystąpił do Urzędu Skarbowego o przeprowadzenie postępowania egzekucyjnego wobec T. P., na podstawie art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2012r. poz. 1015 ze zm., dalej jako: "u.p.e.a."). Organ egzekucyjny doręczył zobowiązanemu tytuł wykonawczy w dniu 4 lutego 2013r.
W piśmie z dnia 5 lutego 2013r., adresowanym do organu egzekucyjnego w związku z zajęciem rachunku bankowego, T. P. podniósł zarzut przedawnienia należności z tytułu pielęgnowania jego matki. Stwierdził, że na podstawie art. 751 § 2 Kodeksu cywilnego roszczenie przedawniło się z dniem 30 czerwca 2012r.
W dniu 7 lutego 2013r. Naczelnik Urzędu Skarbowego przekazał to pismo Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej w celu uzyskania stanowiska wierzyciela w zakresie zgłoszonych zarzutów.
Postanowieniem z dnia "[...]" Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając na podstawie art. 34 § 1a w zw. z art. 33 pkt 1 u.p.e.a., uznał zarzut za niedopuszczalny. Wyjaśnił, że T. P., jako opiekun prawny całkowicie ubezwłasnowolnionej matki, został zobowiązany do zwrotu wydatków z tytułu usług opiekuńczych świadczonych F. P., na podstawie art. 96 ust. 1 pkt 1 i art. 104 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2013r. poz. 182). Wskazał, że zgodnie z art. 104 ust. 5 tej ustawy należności z tytułu wydatków na świadczenia z pomocy społecznej, z tytułu opłat określonych przepisami ustawy oraz z tytułu nienależnie pobranych świadczeń ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat, licząc od dnia, w którym decyzja ustalająca te należności stała się ostateczna. Organ podał, że decyzja nr "[...]" z dnia "[...]" stała się ostateczna z dniem 13 stycznia 2012r. Tym samym żądanie umorzenia postępowania organ uznał za niezasadne.