Dnia 6 października 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Protokolant Grzegorz Knop po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2009 roku sprawy ze skargi ze skargi P. B. na postanowienie Dziekana Wydziału z dnia [...] nr [...] stwierdzające niedopuszczalność zażalenia w sprawie uzupełnienia postanowienia w przedmiocie skreślenia z listy studentów kierunku [...] I. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia; II. zasądza od Dziekana Wydziału na rzecz skarżącego P. B. kwotę 340 zł (słownie: trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia "[...]", L.dz. "[...]" Prodziekan Uniwersytetu w O., działając z upoważnienia Dziekana Wydziału N., orzekł o skreśleniu P. B. z listy studentów pierwszego roku studiów stacjonarnych pierwszego stopnia kierunku inżynieria chemiczna i procesowa z powodu nie uczestniczenia w obowiązkowych zajęciach dydaktycznych.
Od powyższej decyzji P. B. złożył odwołanie, zarzucając organowi niewskazanie podstawy prawnej wydanego rozstrzygnięcia, co stanowi istotną wadę uzasadniającą jego uchylenie.
Decyzją z dnia "[...]", L.dz. "[...]" organ I instancji uchylił zaskarżone orzeczenie w całości, uznając argumenty przedstawione przez odwołującego, w szczególności wydanie decyzji z pominięciem postępowania wyjaśniającego.
P. B. odwołał się również od tej decyzji, domagając się jej uchylenia i orzeczenia o odmowie skreślenia z listy studentów kierunku inżynieria chemiczna i procesowa. Wydana decyzja nie jest korzystna dla strony, gdyż nie kształtuje na trwale stosunków prawnych, skoro Rektor U. w każdej chwili może ją uchylić z powołaniem się na klauzulę ważnego interesu Uczelni. Odwołujący zażądał, aby Rektor w ramach czynności orzeczniczych organu drugiej instancji odmówił skreślenia go z listy studentów.
Postanowieniem z dnia "[...]", L.dz. "[...]" organ I instancji, powołując się na art. 65 § 1 kpa, przekazał odwołanie P. B. do organu właściwego - Rektora Uniwersytetu w O. Organ pouczył stronę, iż na niniejsze postanowienie przysługuje w terminie 7 dni zażalenie do Rektora U.
Wnioskiem z dnia "[...]" P. B. wniósł o sprostowanie pouczenia zawartego w postanowieniu z dnia "[...]", L.dz."[...]" poprzez dodanie słów "za pośrednictwem Dziekana".
Postanowieniem z dnia "[...]", L.dz. "[...]" organ I instancji uzupełnił zgodnie z wnioskiem strony pouczenie przedmiotowego postanowienia.
P. B. wniósł zażalenie na postanowienie z dnia "[...]", żądając jego uchylenia i przekazania sprawy sprostowania do ponownego rozpoznania, względnie uchylenia rozstrzygnięcia w części dotyczącej uzasadnienia. Odwołujący podniósł, iż zaskarżone postanowienie obarczone jest istotną wadą, bowiem wbrew twierdzeniom Dziekana w niniejszej sprawie ma miejsce sprostowanie pouczenia, a nie jego uzupełnienie. Niedopuszczalne było zatem orzeczenie o jego uzupełnieniu.
Postanowieniem z dnia "[...]", L.dz. "[...]" Dziekan Wydziału N. stwierdził niedopuszczalność zażalenia złożonego przez P.B. na postanowienie z dnia "[...]" o uzupełnieniu pouczenia wobec niezaskarżalności postanowienia wydanego w trybie art. 111 § 2 Kpa.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O., złożonej w dniu "[...]" P.B., reprezentowany przez radcę prawnego T.B. wniósł o stwierdzenie nieważności postanowienia z dnia "[...]", L.dz. "[...]" oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazano, iż została naruszona właściwość organu, bowiem Dziekan nie jest władny oceniać dopuszczalność zażalenia na własne postanowienie. Tym samym nie posiada kompetencji do wydawania postanowień o stwierdzeniu niedopuszczalności zażalenia, zaś organem właściwym jest Rektor Uczelni.