Dnia 6 października 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak Protokolant Grzegorz Knop po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2009 roku sprawy ze skargi P. B. na postanowienie Dziekana Wydziału z dnia [...] nr [...] stwierdzające niedopuszczalność zażalenia w sprawie uzupełnienia postanowienia w przedmiocie skreślenia z listy studentów kierunku [...] I. stwierdza nieważność zaskarżonego postanowienia; II. zasądza od Dziekana Wydziału na rzecz skarżącego P. B. kwotę 340 zł (słownie: trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III. orzeka że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia 9 grudnia 2008r. Dziekan Wydziału Nauk Technicznych Uniwersytetu orzekł o skreśleniu P.B. z listy studentów I roku studiów stacjonarnych w roku szkolnym 2008/2009 na kierunku mechatronika wobec braku uczestnictwa w obowiązkowych zajęciach dydaktycznych.
Na skutek odwołania złożonego przez stronę Dziekan Wydziału Nauk Technicznych Uniwersytetu decyzją z dnia 23 grudnia 2008r., działając w trybie art. 132 Kodeksu postępowania administracyjnego, uchylił w całości własną decyzję.
Na decyzję tę skarżący złożył odwołanie, zaś organ I instancji postanowieniem z dnia 14 stycznia 2009r. wydanym na podstawie art. 65 § 1 Kpa przekazał odwołanie według właściwości do Rektora Uniwersytetu.
W dniu 22 stycznia 2009r. skarżący wystąpił do organu o sprostowanie pouczenia zawartego w postanowieniu z 14 stycznia 2009r. co do treści pouczenia o przysługującym środku zaskarżenia oraz trybie jego wniesienia.
Postanowieniem z dnia 27 stycznia 2009r. Dziekan Wydziału Nauk Technicznych Uniwersytetu działając w trybie art. 111 Kpa uzupełnił pouczenie w ten sposób, iż dodano słowa o sposobie wniesieniu zażalenia za pośrednictwem Dziekana Wydziału Nauk Technicznych.
Na to postanowienie P.B. wniósł zażalenie twierdząc, iż wbrew stanowisku organu w sprawie zaistniała podstawa do sprostowania pouczenia organu, nie zaś do jego uzupełnienia.
Postanowieniem z dnia "[...]" Nr "[...]" Dziekan Wydziału Nauk Technicznych Uniwersytetu, działając na podstawie art. 134 w zw. z art. 144 oraz art. 124 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, stwierdził niedopuszczalność zażalenia P.B. na swoje postanowienie z 27 stycznia 2009r. wydane w sprawie uzupełnienia pouczenia zawartego w postanowieniu tego organu z dnia 14 stycznia 2009r.
W skardze na to postanowienie złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w dniu 30 marca 2009r. przez radcę prawnego T.B. zarzucono rozstrzygnięciu rażące naruszenie przepisów prawa w zakresie właściwości. Organem właściwym do wydania postanowienia o stwierdzeniu niedopuszczalności zażalenia jest rektor uczelni.
W odpowiedzi na skargę Rektor Uniwersytetu wniósł o jej umorzenie jako bezprzedmiotowej oraz o połączenie na podstawie art. 111 § 2 ustawy ppsa. tej sprawy z innymi sprawami ze skarg P.B. na postanowienia: Dziekana Wydziału Nauki o Żywności (kierunek inżynieria chemiczna i procesowa), Dziekana Wydziału Nauk Technicznych (kierunek energetyka), Dziekana Wydziału Ochrony Środowiska i Rybactwa (kierunek rybactwo), Dziekana Wydziału Ochrony Środowiska i Rybactwa (kierunek akwakultura i bezpieczeństwo żywności), jako pozostającymi ze sobą w związku w celu ich łącznego rozpoznania. Podano, iż postanowieniem Rektora Uniwersytetu z dnia 28 kwietnia 2009r. stwierdzono nieważność skarżonego postanowienie Dziekana, wobec czego zostało ono wyeliminowane z obrotu prawnego i postępowanie przed sądem stało się bezprzedmiotowe.
Pismem procesowym z dnia 24 czerwca 2009r. skarżący poinformował o złożeniu skargi do WSA w Olsztynie na postanowienie Rektora Uniwersytetu z dnia "[...]" nr "[...]", utrzymujące w mocy własne postanowienie z 28 kwietnia 2009r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia dziekana, w której wniesiono o stwierdzenie nieważności skarżonych postanowień Rektora Uniwersytetu. Wyjaśniono, iż skarżonym postanowieniem Rektor stwierdził nieważność postanowienia Dziekana z "[...]" nie zważając na to, iż akt ten jest już przedmiotem skargi przed WSA w Olsztynie. W ocenie skarżącego toczące się postępowanie kontrolne w sądzie administracyjnym stanowi ujemną przesłankę przedmiotową do wszczęcia postępowania nieważnościowego w stosunku do aktu, który jest już przedmiotem kontroli sądu.