Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi E.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie specjalnego zasiłku opiekuńczego oddala skargę.
Z przedstawionych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej też jako: organ II instancji lub organ odwoławczy), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania E. Z., utrzymało w mocy decyzję Zastępcy Dyrektora Departamentu Świadczeń Rodzinnych w Urzędzie Miejskim (dalej jako: organ I instancji) z dnia 17 lutego 2015r., odmawiającą przyznania odwołującej się specjalnego zasiłku opiekuńczego w związku ze sprawowaniem opieki nad matką H. Z.
Organ II instancji podzielił stanowisko organu I instancji, że wnioskodawczyni nie spełnia przesłanki z art. 16a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, albowiem nigdy nie pracowała zawodowo i nie podejmuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej z uwagi na naukę w szkole dziennej. Brak jest więc związku pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej a sprawowaniem opieki. Kolegium wskazało, że odwołująca jest uczennicą II klasy Technikum Gastronomicznego. Termin ukończenia szkoły przewidywany jest na rok 2017. W czasie pobytu wnioskodawczyni w szkole opiekę nad matką sprawuje starsza siostra. Organ II instancji stwierdził, że odwołująca się nie sprawuje stałej opieki nad matką, tj. w sposób ciągły, bez przerwy. Systematycznie bowiem opuszcza matkę na kilka godzin dziennie. Z wyjaśnień strony wynika, że matka wiele czynności dnia codziennego wykonuje sama, a także uczestniczy w projekcie i uczęszcza na kursy dla ludzi niewidomych i niedowidzących w celu podniesienia kwalifikacji zawodowych. Wyjaśniono, że celem wprowadzenia instytucji specjalnego zasiłku opiekuńczego jest pomoc osobom zdolnym do pracy, ale rezygnującym z niej po to, aby opiekować się niepełnosprawnym członkiem rodziny. Sprawowanie opieki powinno być zatem wyłącznym powodem rezygnacji z zatrudnienia. Rezygnacja zaś z zatrudnienia oznacza, że podjęcie zatrudnienia było możliwe, gdyż osoba rezygnująca była zdolna do pracy.
E. Z. nie zgodziła się z powyższym rozstrzygnięciem, zaskarżając je do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Argumentowała, że matka posiada znaczny stopień niepełnosprawności z tytułu wzroku i bezwzględnie potrzebuje stałej opieki, którą skarżąca sprawuje z pomocą starszej siostry. Skarżąca oświadczyła, że w wielu sytuacjach może liczyć na doświadczenie siostry. Siostra dotychczas pomagała jej też finansowo, ale obecnie spodziewa się czwartego dziecka. Zaznaczyła, że specjalny zasiłek opiekuńczy to rodzaj wsparcia dla rodzin znajdujących się w ciężkiej sytuacji życiowej. Obszernie wskazała na trudną sytuację finansową rodziny, podnosząc, że nie starcza im na podstawowe potrzeby. Zarzuciła, że odmówiono jej zasiłku tylko z powodu spędzania paru godzin w szkole. Podała, że w szkole znana jest jej sytuacja, ma usprawiedliwione nieobecności i nie ma problemów z zaliczaniem programu semestralnego, dlatego może bez przeszkód opiekować się mamą. Przedstawiła też w jaki sposób opiekuje się mamą. Oświadczyła, że za dwa lata skończy szkołę i podejmie pracę zarobkową, jednak, aby ją zdobyć musi skończyć szkołę. Przy czym w sytuacji bez wyjścia zmuszona będzie podjąć pracę, aby nie głodować z mamą.