Dnia 6 września 2011 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2011 roku sprawy ze skargi W. K. i Z. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie umorzenia opłaty za korzystanie ze środowiska z tytułu poboru wód oddala skargę.
Z przekazanych Sądowi akt administracyjnych sprawy wynika, iż pismem z dnia 19 marca 2010r. Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska zawiadomił Urząd Marszałkowski Województwa, że w trakcie kontroli w Gospodarstwie Rolnym W. i Z. K. w miejscowości S., gm. B ustalono, iż prowadzący instalację do chowu i hodowli trzody chlewnej pobiera wodę z własnego ujęcia bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego i nie uiszcza z tego tytułu opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska.
Wezwaniem z dnia 26 marca 2010r. Zastępca Dyrektora Departamentu Ochrony Środowiska Urzędu Marszałkowskiego Województwa zobowiązał W. i Z. K. do przedłożenia wykazu zawierającego informacje i dane, o których mowa w art. 287 ustawy Prawo ochrony środowiska, niezbędne do ustalenia wysokości opłat za korzystanie ze środowiska z tytułu poboru wód.
W odpowiedzi W. i Z. K. wyjaśnili, że nieruchomość w miejscowości S. nabyli w ramach spadku w dniu 21 grudnia 2005r. Wskazali też, że w okresach półrocznych od 2006r. do 2009r. włącznie, pobierali po 1800 m3 wody i według obowiązujących wówczas stawek w zł -0,18, 0,184, 0,186, 0,19, wysokość opłat wynosiła odpowiednio w danym półroczu 324 zł, 331,20 zł, 334,80 zł lub 342 zł. Poinformowali organ, że zgodnie z art. 289 ustawy Prawo ochrony środowiska, jeżeli półroczna wysokość opłat nie przekracza 400 zł, to nie uiszcza się opłaty za korzystanie ze środowiska.
Odrębnym pismem z dnia 14 maja 2010r. Z. K. wniósł o nienaliczanie opłaty podwyższonej za brak pozwolenia na pobór wody, tłumacząc, że nie wiedział, iż takie pozwolenie jest potrzebne. Wskazał, że jego poprzednik prawny nie posiadał takiego pozwolenia. Zapewnił też, że do końca 2010r. nieruchomość zostanie podłączona do wodociągu gminnego. Kolejnym pismem z dnia 11 czerwca 2010r. Z. K. sprecyzował, że wnosi o umorzenie należnej opłaty za pobór wód za lata 2006-2009.
Decyzją z dnia "[...]" Zastępca Dyrektora Departamentu Ochrony Środowiska Urzędu Marszałkowskiego Województwa, działając z upoważnienia Marszałka tego województwa, na podstawie art. 281 ust. 2, art. 317, art. 318 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008r. Nr 25, poz. 150 ze zm. - zwanej w skrócie też p.o.ś.) oraz art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), odmówił umorzenia opłaty podstawowej za korzystanie ze środowiska z tytułu poboru wód oraz opłaty podwyższonej za brak pozwolenia na pobór wód za okres od I półrocza 2006r. do II półrocza 2009r. - odpowiednio w kwocie 2664 zł i 6732 zł. W uzasadnieniu wskazano, że wysokość opłat ustalono na podstawie przedstawionych przez stronę wykazów. Podniesiono, że umorzenie zaległości podatkowej uwarunkowane jest zaistnieniem szczególnych przesłanek określonych w ustawie jako ważny interes podatnika lub interes publiczny. Przesłankami umorzenia mogą być więc tylko sytuacje wyjątkowe. Zdaniem organu w rozpatrywanym przypadku brak było podstaw do umorzenia opłaty podstawowej, gdyż wnioskodawca nie wskazał okoliczności, dających się uznać za nadzwyczajne. Natomiast co do umorzenia opłaty podwyższonej, organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 319 ustawy p.o.ś, umorzenie takie może dotyczyć wyłącznie opłaty uprzednio odroczonej odpowiednią decyzją administracyjną. Strona jednak nie wnioskowała o odroczenie opłaty podwyższonej. Do odroczenia nigdy nie doszło, w związku z czym nie została spełniona przesłanka do umorzenia przedmiotowych opłat. Decyzja ta doręczona została W. i Z. K. (poprzez doręczenie zastępcze) w dniu 2 lipca 2010r.