Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lipca 2014 r. sprawy ze skargi A.P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku
Decyzją dnia 30 czerwca 2011 r., Prezydent O. ustalił na wniosek "[...]" Spółka z o.o. Spółka Komandytowo - Akcyjna w G. warunki zabudowy dla inwestycji, polegającej na budowie budynków mieszkalnych wielorodzinnych z garażem podziemnym i infrastrukturą techniczną w "[...]", na działce nr "[...]".
Następnie, na podstawie art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647, z późn. zm.), zwanej dalej u.p.z.p., decyzją z dnia 19 czerwca 2012 r., organ pierwszej instancji przeniósł powyższą decyzję na rzecz inwestora - "[...]" Spółka jawna w O.
Wnioskiem z dnia 9 maja 2013 r., A.P. zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta O. o ustaleniu warunków zabudowy. Wnioskodawczyni podniosła, że decyzja ta została wydana z naruszeniem art. 28 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267), dalej powoływanej jako K.p.a., gdyż pominięto w tym postępowaniu właścicieli lokali mieszkalnych, położonych w budynku przy "[...]". Zaznaczyła, że mimo posiadania wiedzy o legitymowaniu się przez te podmioty prawem własności, organ prowadził postępowanie tylko z udziałem Spółdzielni Mieszkaniowej ""[...]". Wywiodła ponadto, że decyzja została wydana z naruszeniem art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., gdyż naruszono interesy osób trzecich.
Postanowieniem z dnia 31 grudnia 2013 r., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O., działając na podstawie art. 61a § 1 K.p.a., odmówiło wszczęcia na wniosek A.P. postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności powyższej decyzji.
W uzasadnieniu organ podniósł, że pojęcie strony, jakim posługuje się art. 28 Kodeksu postępowania administracyjnego, a następnie pozostałe przepisy tego kodeksu, może być wyprowadzane tylko z prawa materialnego, tj. z konkretnej normy prawnej, która może stanowić podstawę do sformułowania interesu lub obowiązku podmiotów. Mieć interes prawny w postępowaniu administracyjnym znaczy to samo, co ustalić przepis prawa powszechnie obowiązującego, na podstawie którego można żądać czynności organu. Od interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, to jest stan, w którym podmiot wprawdzie jest bezpośrednio zainteresowany rozstrzygnięciem sprawy administracyjnej, lecz nie może tego zainteresowania poprzeć przepisami prawa powszechnie obowiązującego, mającego stanowić podstawę skutecznego żądania stosownych czynności organu administracji. Kolegium zauważyło, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego ukształtowany został pogląd, zgodnie z którym stronami postępowania administracyjnego w sprawie o ustalenie warunków zabudowy mogą być właściciele i użytkownicy wieczyści sąsiednich działek, a z zasady stroną postępowania o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu jest właściciel lub wieczysty użytkownik nieruchomości, której dotyczy postępowanie. Natomiast właściciele lub wieczyści użytkownicy działek sąsiadujących z nieruchomością, której dotyczy postępowanie, mogą być jego stroną po wykazaniu w konkretnej sprawie i w konkretnych okolicznościach tej sprawy przesłanek z art. 28 K.p.a., a więc wpływu tego postępowania na własny interes prawny lub obowiązek.