Dnia 13 sierpnia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 sierpnia 2020 roku sprawy ze skargi Spółki A na akt Starosty z dnia "[...]" nr "[...]" w sprawie zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu 1/ uchyla zaskarżony akt w części odmawiającej Spółce A zwrotu części opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu dla pojazdu marki "[...]" o nr rej. "[...]"; 2/ uznaje obowiązek Starosty dokonania na rzecz skarżącej Spółki zwrotu kwoty 425 (czterysta dwadzieścia pięć) złotych za wydanie karty pojazdu dla pojazdu marki "[...]" o nr rej. "[...]"; 3/ zasądza od Powiatu na rzecz skarżącej Spółki kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wnioskiem z 26 marca 2020 r. spółka A (dalej jako: "skarżąca", "spółka") zwróciła się do Starosty o stwierdzenie uprawnienia do otrzymania zwrotu kwoty 425 zł, stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu dla pojazdu marki MAN "[...]".
W uzasadnieniu wniosku wskazała, że pobranie przez organ kwoty 500 zł za wydanie karty pojazdu nastąpiło bez podstawy prawnej.
Pismem z 8 kwietnia 2020 r. działający z upoważnienia Starosty Naczelnik Wydziału Komunikacji, odpowiadając na wniosek, stwierdził, że opłata za wydanie karty pojazdu została pobrana w prawidłowej wysokości i zwrot żądanej kwoty nie przysługuje. Organ wskazał, że w dniu rejestracji pojazdu obowiązany był pobrać wskazaną opłatę w wysokości określonej w § 1 ust.1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137, poz. 1310)., tj. w kwocie 500 zł. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 17 stycznia 2006 r. stwierdzający niekonstytucyjność wskazanego przepisu nie spowodował utraty mocy tego przepisu z dniem ogłoszenia, ale utrzymał jego moc obowiązującą do dnia 1 maja 2006 r. Kolejnym rozporządzeniem z 28 marca 2006 r., obowiązującym od 18 kwietnia 2006 r., wprowadzono opłatę za wydanie karty pojazdu w wysokości 75 zł. Ponieważ do rejestracji wskazanego we wniosku pojazdu doszło przed zmianą stawki opłaty, nie ma podstaw do jej zwrotu w całości lub w części. Ponadto organ stwierdził, że ewentualne dochodzenie naprawienia szkody w postaci pobrania zawyżonej opłaty, ograniczone jest trzyletnim okresem przedawnienia, który upłynął z dniem 30 stycznia 2009 r.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjne w Olsztynie na powyższy akt wniosła spółka, zarzucając naruszenie:
1. przepisów postępowania, to jest art. 6, art. 7, art. 8, art. 77 § 1 i § 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego;
2. prawa materialnego poprzez zastosowanie przepisu § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu w sytuacji jego niezgodności z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej;
3. prawa materialnego poprzez niezastosowanie w stanie faktycznym sprawy przepisu art. 90 akapit pierwszy Traktatu Wspólnot Europejskich (obecnie art. 110 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej), który sprzeciwia się opłacie związanej z wydaniem pierwszej karty pojazdu sprowadzonego z innego państwa członkowskiego;
4. prawa materialnego poprzez niezastosowanie zasady pierwszeństwa prawa wspólnotowego, z której wynika, że organ krajowy stosujący prawo jest obowiązany pominąć normę krajową w zakresie, w jakim jest ona sprzeczna z normą wspólnotową, a w stanie faktycznym sprawy sprzeczny z art. 90 akapit pierwszy TWE jest przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu.