Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Przewłucka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Fundacji A na zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia "[...]" w przedmiocie rezerwatu przyrody "[...]" 1) stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia; 2) zasądza od Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącej Fundacji kwotę 797 zł (słownie: siedemset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że w dniu "[...]" Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska wydał zarządzenie w sprawie rezerwatu przyrody "Jezioro A" (dalej rezerwat), którym zmodyfikował przebieg granic rezerwatu przyrody oraz cel ochrony przyrody w rezerwacie.
Skargę na powyższe zarządzenie wywiodła Fundacja A, dalej skarżąca, zarzucając:
naruszenie art. 13 ust. 3 zdanie 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody poprzez wyłączenie z granic rezerwatu przyrody niektórych obszarów, mimo nieziszczenia się wobec tych wyłączanych obszarów przesłanki bezpowrotnej utraty wartości przyrodniczych, dla których rezerwat został powołany, naruszenie art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, tj. wyrażonej tym przepisem konstytucyjnej zasady równego traktowania wszystkich wobec prawa przez organy władzy publicznej, poprzez preferencyjne potraktowanie właścicieli nieruchomości wyłączonych z granic rezerwatu, mimo niespełnienia przesłanek z art. 13 ust. 3 zdanie 2 ustawy o ochronie przyrody, a tym samym zwolnienie ich z ograniczeń w gospodarowaniu przewidzianych w art. 15 ustawy o ochronie przyrody i niezastosowanie analogicznych kryteriów wyłączenia z granic rezerwatu tych samych kryteriów wobec wszystkich nieruchomości wcześniej znajdujących się w granicach rezerwatu.
Uzasadniając skargę wskazano przede wszystkim numery działek wyłączonych z granic rezerwatu w stosunku do granic rezerwatu określonych w poprzednio obowiązującym Rozporządzeniu Wojewody z 2004 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody "Jezioro A". Zdaniem skarżącej nie doszło do bezpowrotnej utraty wartości przyrodniczych wyłączanych działek, a tylko wówczas wyłączenie terenu z granic rezerwatu przyrody byłoby zgodne z przepisami. Uwagę swą skarżąca skupiła na wyłączeniu z granic rezerwatu działek o numerach ewidencyjnych "[...]", wskazując, że od daty wejścia w życie Rozporządzenia Wojewody stan faktyczny tych działek nie uległ zmianie.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Wskazał, że w analizowanej sprawie nie doszło do naruszenia przepisu art. 13 ust. 3 zdanie 2 ustawy o ochronie przyrody. Rezerwat nie miał precyzyjnie określonych granic, a zapisy skarżonego zarządzenia usunęły wewnętrzne sprzeczności Rozporządzenia Wojewody. Sprzeczności te powodowały, że część działek, mimo ich ujawnienia w załączniku graficznym do Rozporządzenia Wojewody, faktycznie nie weszła w skład Rezerwatu, kwestionowane zarządzenie uporządkowało powyższy stan. Organ podniósł również to, że działka nr "[...]" nigdy nie wchodziła w skład rezerwatu, podobnie jak działka nr "[...]", ponieważ działka "[...]" wpisana w granice rezerwatu przez Wojewodę w dniu wydawania przez niego rozporządzenia nie istniała.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
Na wstępie wyjaśnienia wymaga, że sądowa kontrola działalności administracji publicznej ogranicza się do oceny zgodności zaskarżonego aktu lub czynności z prawem. Wynika to z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 roku Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 2167).