Odwołanie od powyższej decyzji złożył P. J., zarzucając naruszenie art.39 ust.3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 roku o Państwowej Straży Pożarnej i wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji jako sprzecznej z prawem. Zdaniem skarżącego okoliczności stanowiące przedłużenie zawieszenia w czynnościach służbowych, powołane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji nie stanowią szczególnie uzasadnionego przypadku w rozumieniu art. 39 ust.3 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. Skarżący wskazał, iż podjęcie dodatkowego zajęcia zarobkowego bez zgody przełożonego jest oczywistym naruszeniem przepisów ustawy, ale naruszenie to może rodzić tylko odpowiedzialność dyscyplinarną strażaka, nie może natomiast być podstawą decyzji o przedłużeniu okresu zawieszenia w czynnościach służbowych. Po drugie niezgodne ze stanem faktycznym jest twierdzenie że został oskarżony o popełnienie przestępstwa karno - skarbowego. Wskazał, iż w sprawie "[...]" Prokuratury Okręgowej występuję jako podejrzany, a nie oskarżony i do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa się nie przyznaję. Przyznał, że popełnienie każdego, nie tylko karno - skarbowego przestępstwa stanowi naruszenie ślubowania, ale nie uzasadnia samo w sobie przedłużenia okresu zawieszenia na podstawie art. 39 ust.3 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. Zdaniem skarżącego zaskarżona decyzją wydana została wyłącznie w oparciu o przesłanki formalne, to jest na podstawie treści postawionego mu zarzutu. Natomiast wydając zaskarżoną decyzję Komendant Powiatowy Państwowej Straży Pożarnej nie podjął jakichkolwiek czynności mających na celu sprawdzenie na podstawie akt śledztwa na ile zarzut ten jest uzasadniony w związku z treścią art.39 ust. 3 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. W ocenie P. J. stwierdzenie w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że w jego sprawie zaistniał szczególnie uzasadniony przypadek uzasadniający przedłużenie zawieszenia w czynnościach służbowych nie ma wystarczającego oparcia w materiale postępowania służbowego zakończonego tą decyzją.
Decyzją z dnia "[...]"marca 2008 r., nr "[...]",Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu wskazano, iż w ocenie Organu II instancji zaskarżona decyzja zawiera wyczerpujące uzasadnienie, podstawy przedłużenia zawieszenia w czynnościach służbowych P. J. Skarżący w odwołaniu nie przeczy faktom zawartym w uzasadnieniu wyżej wymienionej decyzji (zatem przyjęto je jako bezsporne), podnosi jedynie, że nie jest to szczególnie uzasadniony przypadek. Podkreślono, że ocena sytuacji należy jednak do przełożonego funkcjonariusza, a nie do samego funkcjonariusza.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało zaskarżone przez P. J. skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, w której zarzucił naruszenie art. 39. ust. 3 ustawy o Państwowej Straży Pożarnej. W uzasadnieniu wskazał, iż ustawodawca nie zawarł w ustawie o Państwowej Straży Pożarnej katalogu, choćby przykładowego, szczególnych przypadków uzasadniających przedłużenie zawieszenia w czynnościach służbowych na okres przekraczający trzy miesiące, pozostawiając to ocenie organów uprawnionych do wydawania decyzji o zawieszeniu w czynnościach służbowych, a następnie - w trybie odwoławczym - ocenie sądów administracyjnych. Przypomniał, że skarżący w postępowaniu karnym prowadzonym, przez Prokuraturę Okręgową nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa karno-skarbowego i w postępowaniu karnym obejmuje go zasada domniemania niewinności sformułowana w art.5 kpk. Zasada ta ma zastosowanie nie tylko w postępowaniu karnym, ale dotyczy całej sfery praw i obowiązków obywatelskich podejrzanego. Tak więc postawienie zarzutu popełnienia przestępstwa karno-skarbowego, nie może stanowić okoliczności szczególnych, gdyż jest jedynie okolicznością uzasadniającą zawieszenie w czynnościach służbowych na okres trzech miesięcy. Zdaniem skarżącego, za okoliczność szczególną nie można też uznać wcześniejszego pełnienia przez "[...]" P. J. obowiązków związanych z odpowiedzialnością materialną. Przełożeni bowiem nigdy nie postawili mun zarzutów dotyczących wykonywanych przez niego obowiązków, ani zarzutu braku wiarygodności i rękojmi uczciwości. Natomiast podejrzenie, że skarżący podjął dodatkowe zajęcie zarobkowe bez zgody przełożonych kwalifikuje się w jego ocenie do sprawdzenia w postępowaniu służbowym lub dyscyplinarnym i nie może być podstawą zawieszenia w czynnościach służbowych na okres przekraczający trzy miesiące na podstawie art.39 ust.3 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 roku o Państwowej Straży Pożarnej.