Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewody w przedmiocie wydania zaświadczenia potwierdzającego lub zaprzeczającego posiadaniu statusu bezrobotnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2018 r. sprawy ze skargi P. S. A. - Dyrektora na postanowienie Wojewody z dnia "[...]", nr [...]" w przedmiocie wydania zaświadczenia potwierdzającego lub zaprzeczającego posiadaniu statusu bezrobotnego oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6339 Inne o symbolu podstawowym 633
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda
Uzasadnienie strona 1/8

Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2017 r., Starosta "[...]" (dalej jako: "organ pierwszej instancji"), działając na podstawie art. 219 w związku z art. 217 § 2 pkt 2 i art. 218 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego

(Dz. U. z 2017 r. poz. 1257), dalej powoływanej jako K.p.a., odmówił "[...]" - dalej jako "spółka" lub "skarżąca", wydania zaświadczenia potwierdzającego lub zaprzeczającego posiadanie statusu bezrobotnego przez osoby wykazane w załączniku nr 1 do wniosku z dnia 28 listopada 2017 r.

W uzasadnieniu postanowienia organ pierwszej instancji podniósł, że skarżąca podała w przedmiotowym wniosku, że realizuje zadania wynikające z ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1204) w zakresie prowadzenia rejestracji, pobierania opłat oraz kontroli wykonywania obowiązku rejestracji odbiorników i wykonywania obowiązku abonamentowego. Natomiast, w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 12 grudnia 2017 r., oświadczyła, że interes prawny złożonego wniosku wynika wprost z przepisów powołanej ustawy o opłatach abonamentowych, a ponadto z art. 33 ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, gdyż w przypadku osób bezrobotnych ma miejsce wsparcie dla rodzin.

Organ pierwszej instancji zauważył, że urząd pracy, realizując swoje zadania wynikające z ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 1065 z późn. zm.), gromadzi dane, które zgodnie z ustawą z dnia

29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2016 r., poz. 922), obowiązany jest chronić, a ich przetwarzanie (w tym też udostępnianie), może nastąpić tylko zgodnie z art. 23 ust. 1 tej ustawy. Jednocześnie zauważył, że na podstawie ustawy o opłatach abonamentowych osoba bezrobotna może skorzystać z ulgi w opłacie i to ta osoba winna ubiegać się o zaświadczenie w celu udokumentowania swojego statusu, gdyż to ona decyduje o ujawnieniu informacji, że jest osobą bezrobotną. O przysługującym uprawnieniu winna być pouczona, gdyż w innym przypadku nie może skorzystać z ulgi. Zatem interes prawny nie leży po stronie "[...]", lecz po stronie osób bezrobotnych, a skarżąca powinna wezwać zainteresowane osoby do przedłożenia wymaganych zaświadczeń, które urząd wydaje osobom bezrobotnym niezwłocznie.

W ocenie organu pierwszej instancji, w sprawie nie miał zastosowania art. 33 ust. 7 cytowanej ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, gdyż dotyczy on zadań wykonywanych przez służby zatrudnienia i inne podmioty realizujące te zadania, w szczególności jednostki organizacyjne pomocy społecznej i jednostki obsługujące świadczenia rodzinne. Ulga przy opłacie za abonament nie jest zaś świadczeniem rodzinnym.

W złożonym od powyższego postanowienia zażaleniu, spółka stwierdziła, że wskazała we wniosku interes prawny i wynika on wprost z art. 7 ust. 1 ustawy o opłatach abonamentowych, nakładającego na skarżącą obowiązek kontroli uiszczania opłat abonamentowych, w celu umożliwienia realizacji misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1414, z późn. zm.). Żądane dane powinny zostać udostępnione w oparciu o art. 23 ust. 1 pkt. 2-4 ustawy o ochronie danych osobowych, gdyż skarżąca jest podmiotem upoważnionym do pozyskiwania danych osobowych w trakcie prowadzenia egzekucji administracyjnych, co wynika z art. 7 ust. 5 ustawy o opłatach abonamentowych. Prawo do udostępnienia danych przysługuje również na podstawie art. 36 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6339 Inne o symbolu podstawowym 633
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Wojewoda