Sprawa ze skargi J. A. na zarządzenie Wójta Gminy w przedmiocie odwołania Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Protokolant specjalista Anna Piontczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2018 r. sprawy ze skargi J. A. na zarządzenie Wójta Gminy z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odwołania Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/12

Zarządzeniem z dnia 14 lutego 2018 r., nr 22/2018 Wójta Gminy, na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym

(tj. Dz.U z 2017 r. poz. 1875 ze zm., dalej jako: "u.s.g."), art. 15 ust. 1 i ust. 6 pkt 3 i pkt. 4 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (tj. Dz.U z 2017 r., poz. 862 ze zm., dalej jako: "u.d.k.") oraz art. 70 w zw. z art. 52 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tj. Dz.U. z 2018 r, poz.108 ze zm.), po zasięgnięciu opinii: stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez Gminny Ośrodek Kultury (dalej też jako: "GOK"), odwołał J. A. (dalej jako: "skarżący", "dyrektor") ze stanowiska Dyrektora Gminnego Ośrodka Kultury z dniem 14 lutego 2018 r., z powodu naruszenia przepisów prawa w związku z zajmowanym stanowiskiem i odstąpienia od realizacji umowy w sprawie warunków organizacyjno-finansowych działalności instytucji kultury oraz programu działania instytucji kultury z dnia 20 lipca 2017 r., o której mowa w art. 15 ust. 5 u.d.k.

W uzasadnieniu organ wykonawczy gminy wskazał, że skarżący pełniąc funkcję dyrektora GOK dopuścił się rażącego naruszenia art. 248 ust. 2 oraz art. 249 ust. 2 w zw. z art. 30 i 31 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tj. Dz.U. z 2017 r. poz. 1537 ze zm., dalej jako: "u.f.p.") w korelacji z art. 17 u.d.k. w zw. z § 6 ust. 1 statutu GOK i § 2 ust. 1 i 3 umowy z dnia 20 lipca 2017 r. w sprawie warunków organizacyjno-finansowych działalności instytucji kultury. Organ wyjaśnił, że zgodnie z wymogiem art. 27 ust. 3 u.d.k. podstawą gospodarki finansowej instytucji kultury jest plan finansowy ustalony przez dyrektora, z zachowaniem wysokości dotacji organizatora (art. 27 ust. 4 u.f.p.). Zgodnie z art. 248 ust. 2 u.f.p., który określa ustawowe procedury opracowania projektów planów finansowych - podległe jednostki opracowują projekty planów finansowych w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji niezbędnych do opracowania projektów ich planów finansowych, nie później jednak niż do dnia 22 grudnia. Wójt podał, że pismem z dnia 21 listopada 2017r. skarżący został poproszony o opracowanie przedmiotowego planu finansowego kierowanej jednostki, dostosowanego do projektu budżetu gminy. Wójt zauważył, że projekt takiego planu finansowego, w przypadku nieuchwalenia przez Radę Gminy budżetu do końca roku poprzedzającego rok budżetowy, stanowi podstawę gospodarki finansowej instytucji kultury od 1 stycznia roku budżetowego. W wyznaczonym terminie skarżący nie wykonał ustawowego obowiązku, odmawiając wprost sporządzenia planu finansowego dostosowanego do wysokości dotacji organizatora. W ocenie Wójta doszło do złamania normy § 2 ust. 8 statutu GOK, który stanowi, że dyrektor przedkłada organizatorowi plany działalności oraz plany finansowe na dany rok. Czynności tych dyrektor dokonuje z mocy zapisów statutu niezwłocznie oraz bez konieczności uprzedniego wezwania. Podniesiono, że brak wiedzy organizatora o wysokości i rodzaju planowanych kosztów działalności GOK, w kontekście uprzedniego niedostosowania projektu planu do wysokości dotacji organizatora, wzbudziło uzasadnione wątpliwości organizatora co do zgodności z prawem wydatkowania dotacji, jaką GOK otrzymuje z budżetu gminy. Wójt powołał się na stanowisko Regionalnej Izby Obrachunkowej z dnia 31 stycznia 2018r., która wskazała, że działania dyrektora instytucji kultury, polegające na zaniechaniu wykonania obowiązku przedłożenia organizatorowi projektu planu finansowego dostosowanego do wysokości dotacji organizatora w terminach określonych przez rygorystyczne przepisy dotyczące reżimu wydatkowania środków publicznych w randze ustawy i rozporządzenia, stanowią istotne naruszenie przepisów prawa oraz ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Wójt podkreślił, że dopiero na skutek tego stanowiska RIO i kolejnego wezwania organu z dnia 6 lutego 2018r., w dniu 7 lutego 2018r. skarżący przekazał organizatorowi plan finansowy GOK na rok 2018 dostosowany do wysokości dotacji organizatora. Przy czym przedłożony plan wskazywał zerowe kwoty kosztów zakupu energii elektrycznej, gazu, opału, zużycia wody i odprowadzania ścieków oraz usług komunalnych (nieczystości stałych), podczas gdy GOK posiadał zawarte na rok 2018 umowy na zakup energii elektrycznej i zakup gazu. Zdaniem Wójta taka konstrukcja planu finansowego stanowi rażące naruszenie przez skarżącego art. 249 ust. 2 w zw. z art. 30 i 31 u.f.p., które nakazują uwzględnić koszty związane z zakupem towarów i usług. Art. 31 pkt. 3 lit. c nakłada obowiązek ujęcia w planie finansowym kosztów usług na dostawę mediów, tj. m.in. energii elektrycznej, czy gazu. Zaplanowane koszty muszą zakładać wartości realne. Nie mogą zakładać wydatków na poziomie zero. Organ zaznaczył, że GOK zobowiązany jest, jak każdy inny odbiorca usług komunalnych, do ponoszenia kosztów zużycia wody, odprowadzania ścieków i wywozu nieczystości. Wójt Gminy dostrzegł, że art. 27 ust. 1 u.d.k. nakłada na dyrektora obowiązek prowadzenia w ramach posiadanych środków efektywnej gospodarki, tj. planowania kosztów tak, aby zaspokajały w pierwszej kolejności podstawowe potrzeby instytucji. Dostawa podstawowych mediów takich jak energia elektryczna czy gaz są wydatkami niezbędnymi dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania kierowanej instytucji. Dla porównania Wójt podał, że plan finansowy GOK na rok 2017 przewidywał koszty zakupu ww. usług w kwotach: zakup energii elektrycznej - 17.850 zł; zakup gazu - 28.680 zł; zakup opału - 24.000 zł; koszty zużycia wody i odprowadzania ścieków - 2.500 zł; wywóz nieczystości stałych - 3.255 zł. Wójt wskazał też, że przygotowany przez skarżącego w październiku 2017r. projekt planu finansowego przewidywał koszty zakupu wymienionych usług. Wójt zauważył, że projekt ten przygotowany został przed wszczęciem ustawowej procedury opracowywania projektów planów finansowych i nie mógł być zgodny z projektem budżetu, gdyż takowy jeszcze nie istniał i automatycznie dokument nazwany jako projekt planu finansowego instytucji kultury nie mógł być dostosowany do wysokości dotacji organizatora i w konsekwencji nie był projektem planu finansowego. Organ wywiódł, że przedstawione działanie skarżącego wyczerpuje znamiona art. 15 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Zaciąganie bowiem zobowiązań finansowych w wypadku, gdy plan finansowy przewiduje wydatki na daną usługę lub towar w wysokości 0 zł, jest zaciągnięciem zobowiązania z przekroczeniem zakresu upoważnienia wynikającego z planu finansowego. Kierownik jednostki sektora finansów publicznych może wydatkować środki tylko do wysokości kwot określonych w planie finansowym i to na ten konkretny rodzaj wydatku (kosztu). Skoro dyrektor w planie finansowym na zakup ww. usług zaplanował kwoty 0,00 zł, oznacza to, że nie może wydatkować środków na zakup ww. usług. Jednocześnie zawierając umowy na dostawę energii czy gazu i korzystając z tych mediów zaciągnął zobowiązania na kwoty wyższe niż 0,00 zł.

Strona 1/12