Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia wychowawczego oddala skargę.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 2 maja 2016 r. A. S. (dalej jako: "skarżąca") wystąpiła do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego na dzieci: P. S., ur. 1 sierpnia 1998 r., M. S., ur. 12 stycznia 2000 r. oraz Ł. S., ur. 30 kwietnia 2001 r.
Decyzją z dnia "[...]" r., nr "[...]" Zastępca Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej , działając z upoważnienia Prezydenta Miasta (dalej jako: "organ I instancji"), w wyniku ponownego rozpoznania sprawy, powtórnie odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia na P. S. (pkt 1), przyznał świadczenie wychowawcze na M. S. w kwocie 500 zł miesięcznie na okres od 1 kwietnia 2016 r. do 31 lipca 2016 r. i odmówił przyznania tego świadczenia na M. S. na okres od 1 sierpnia 2016 r. do 30 września 2017 r. (pkt 2 i 3 rozstrzygnięcia) oraz przyznał świadczenie wychowawcze na Ł. S. w kwocie 500 zł miesięcznie na okres od 1 kwietnia 2016 r. do 30 września 2017 r. (pkt 4).
W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. z 2016 r. poz. 195 ze zm.), świadczenie wychowawcze przysługuje na pierwsze dziecko, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę nie przekracza kwoty 800 zł miesięcznie. Organ ustalił, że w rozpatrywanym przypadku kryterium to zostało przekroczone, więc świadczenie nie przysługuje na P. S., czyli pierwsze dziecko w rodzinie. Wyjaśnił, że ponieważ P. S. ukończył 18 rok życia w dniu 1 sierpnia 2016 r., to z tym dniem, zgodnie z art. 2 ust. 14 cytowanej ustawy, pierwszym dzieckiem uprawnionym do świadczenia wychowawczego stał się M. S. Dlatego z dniem 1 sierpnia 2016 r. świadczenie wychowawcze na M. S. nie przysługuje, wobec przekroczenia kryterium dochodowego. Organ I instancji wyliczył, że dochód rodziny w kwietniu 2016r. w przeliczeniu na osobę w rodzinie wynosił 3.483,67 zł, zaś od 1 maja 2016 r. - 2.701,59 zł. Na podstawie art. 48 ust. 1 ustawy do obliczeń organ I instancji przyjął dochody rodziny z roku 2014, na które składały się dochody z działalności gospodarczej skarżącej w kwocie 20.293,47 zł, najmu - 14.274 zł oraz dochody jej męża: z prowadzonej działalności gospodarczej w kwocie 26.630,53 zł oraz z pełnienia funkcji prezesa w 13 spółkach w kwocie 129.216,50 zł. Organ I instancji odliczył od dochodu za 2014r. dochód utracony w kwietniu 2016 r. z tytułu wyrejestrowania działalności gospodarczej obojga małżonków oraz doliczył dochód uzyskany w maju 2016 r. przez skarżącą w kwocie 1286,16 zł oraz dochód osiągnięty przez jej męża za miesiąc czerwiec 2016 r. w kwocie 264,27 zł. Organ I instancji przyjął, że dochodu męża skarżącej w kwocie 129.216,50 zł z tytułu pełnienia funkcji prezesa w 13 spółkach nie może uznać za utracony, czego domagała się skarżąca. Stwierdził, że pomimo dostarczenia szeregu dokumentów informujących, że powyższy dochód nie jest już uzyskiwany, nie jest możliwym jego utracenie. Wyjaśnił, że art. 2 pkt 19 lit. c powołanej ustawy stanowi, że przez utratę dochodu należy rozumieć utratę zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Pojęcia te definiuje następnie art. 2 pkt 21 tej ustawy. Organ I instancji wskazał, że na dzień złożenia wniosku mąż skarżącej pozostawał prezesem 13 spółek na podstawie powołania, bez nawiązania stosunku pracy lub zawarcia umowy cywilnoprawnej. W ocenie organu I instancji nie było podstaw prawnych do utracenia dochodu, który nie został ujęty w definicji zatrudnienia i innej pracy zarobkowej.