Dnia 4 czerwca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2018 roku sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego M. M. kwotę 997 złotych (słownie: dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia "[...]"r. M M (zwany dalej: inwestorem, skarżącym) zwrócił się do Prezydenta Miasta E (dalej: organ I instancji) o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie czterostanowiskowej bezdotykowej myjni samochodowej, przy ul. K w E, na działce nr. "[...]", w obrębie "[...]". We wniosku dokonano charakterystyki inwestycji, wskazując m.in., że teren działki nr. "[...]" jest niezagospodarowany, funkcjonuje tam "dziki parking", dojazd do działki istnieje od strony ul. K i taki też dojazd jest planowany dla inwestycji. Powierzchnia terenu podlegającego przekształceniu wynosić będzie około "[...]" m², zaś powierzchnia planowanej zabudowy to "[...]" m². Zaplanowano 2 miejsca parkingowe. Do wniosku załączono kopię mapy zasadniczej w skali 1:500, przedstawiającej zasięg inwestycji oraz sąsiednie działki, wjazd i wyjazd z działki nr. "[...]", a także stanowiska planowanej myjni.
Na etapie poprzedzającym wszczęcie postępowania w sprawie warunków zabudowy organ I instancji dokonał ustalenia, iż nie jest wymagane uzyskanie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedmiotowego przedsięwzięcia, zaś wnioskowany teren nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przesądzono o konieczności uzgodnienia decyzji z właściwym zarządcą drogi, w trybie art. 53 ust. 4 pkt. 9 w zw. z art. 64 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017r. poz. 1073) dalej: u.p.z.p.
Pismem z dnia "[...]"r. organ I instancji zawiadomił strony o wszczęciu postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie czterostanowiskowej bezdotykowej myjni samochodowej na działce nr. "[...]" w obrębie "[...]", położonej w E przy ul. K, informując o możliwości zapoznania się z aktami sprawy, składania uwag oraz wniosków dowodowych odnośnie planowanej inwestycji. Nadto pismem z dnia "[...]"r. dyrektor Departamentu Urbanistyki i Architektury Urzędu Miejskiego w E wystąpił do Departamentu Zarządu Dróg tego Urzędu o zajęcie stanowiska w sprawie planowanego zamierzenia w zakresie merytorycznej właściwości zarządcy drogi, wynikającej z przepisów drogowych.
W toku postępowania do organu wpłynęło negatywne stanowisko dotyczące planowanej budowy myjni samochodowej p. J Ż, strony postępowania, a jednocześnie współwłaściciela działki nr. "[...]" leżącej w bezpośrednim sąsiedztwie działki inwestora. Podniósł on m.in., że budowa myjni spowoduje chaos w ruchu pojazdów, poruszających się w sąsiedztwie budynku, na działkach nr. "[...]", "[...]" i "[...]". Wskazał, że wyjazd z ul. K ma bardzo małą przepustowość, a budowa myjni i zwiększenie liczby pojazdów spowoduje korki i problemy z drożnością ruchu pojazdów.
Pismem z dnia "[...]"r. Wiceprezydent E, działający w imieniu zarządcy drogi, poinformował Departament Urbanistyki i Architektury Urzędu Miejskiego w E o negatywnym zaopiniowaniu możliwości realizacji przedmiotowej inwestycji wyrażając obawy, że wymiary działki nr. "[...]" nie są w stanie zagwarantować odpowiedniej ilości miejsc użytkownikom oczekującym na skorzystanie z myjni. Organ I instancji uznał to stanowisko za niepełne i zwrócił się do Departamentu Dróg o uzupełnienie przedstawionej opinii, wskazując na potrzebę oparcia decyzji o normy powszechnie obowiązującego prawa.