Dnia 19 kwietnia 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2012 roku sprawy ze skargi S. G. na czynność Starosty w przedmiocie odmowy zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu 1/ stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; 2/ uznaje uprawnienie S. G. do zwrotu części opłaty za kartę pojazdu w kwocie 425 zł (słownie: czterysta dwadzieścia pięć złotych); 3/ zasądza od Starosty na rzecz skarżącego S. G. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 9 grudnia 2011r. S. G. zwrócił się do Starosty o zwrot części opłaty za wydanie karty pojazdu w kwocie 425 zł, uiszczonej w lipcu 2004 r. Wskazał, że zgodnie z obowiązującym prawem - rozporządzeniem Ministra Transportu i Budownictwa Dz. U. z 2006r. nr 59, poz. 421), na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 stycznia 2006 r., sygn. akt U 6/2004, opłata za wydanie karty pojazdu została ustalona na kwotę 75 zł. Dlatego przysługuje mu zwrot różnicy pomiędzy kwotą uiszczoną - 500 zł, a kwotą wynikającą z przepisów obowiązującego prawa.
W odpowiedzi na wniosek Starosta poinformował wnioskodawcę, pismem z dnia 15 grudnia 2011r. znak: nr "[...]", że odmawia dokonania zwrotu żądanej nadpłaty. Organ wskazał, iż ustalenie i pobranie opłaty za kartę pojazdu nastąpiło na podstawie obowiązującego w dniu jej pobrania rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28.07.2003r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz. U. Nr 137 poz. 1310). Wprawdzie legalność przedmiotowego rozporządzenia zanegował Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 17.01.2006r (U 6/04), to jednak utrata mocy przepisów nakładających obowiązek uiszczenia opłaty od karty pojazdu została odroczona do dnia 01.05.2006r. W konsekwencji organ przyjął, że do tego dnia powołane rozporządzenie pozostawało w mocy. W ocenie Starosty brak było zatem podstaw do przyjęcia, iż pobranie opłaty nastąpiło niezgodnie z prawem, skoro dokonywało się na podstawie i zgodnie z obowiązującymi przepisami. Organ zauważył, że w podobnej sprawie wypowiedział się Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 29.10.2009r sygn. akt "[...]", oddalając powództwo o zwrot opłaty z tytułu różnicy opłat za wydanie karty pojazdu).
W dniu 2 stycznia 2012r. S. G. wezwał Starostę do usunięcia naruszenia prawa spowodowanego powyższą odmową, poprzez zwrot części opłaty za wydanie karty pojazdu w kwocie 425 zł z ustawowymi odsetkami. Podniósł, że merytoryczna zasadność samego żądania jest bezsporna i potwierdzona została przez szereg orzeczeń Naczelnego Sądu Administracyjnego, wojewódzkich sądów administracyjnych, czy przez Sąd Najwyższy.
W odpowiedzi na wezwanie Starosta, pismem z dnia 11 stycznia 2012r., podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.
W złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skardze S. G. powtórzył argumentację zawartą w pismach kierowanych do organu administracji. Powołał się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 lutego 2008r. sygn. I OPS 3/07 oraz uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 2007r. sygn. III CZP 35/07. Podniósł, że skutki wyroku Trybunału Konstytucyjnego odraczającego utratę mocy obowiązującej przepisu mają charakter prospektywny, co nie wyłącza możliwości dochodzenia roszczenia związanego z pobraniem opłaty. Jest to świadczenie nienależne od samego początku. Ponadto skarżący wskazał że zakwestionowany przez Trybunał Konstytucyjny przepis stoi w sprzeczności także z art. 90 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (zasada niedyskryminacji w ramach wspólnego rynku). Obowiązek odmowy zastosowania przepisu rozporządzenia - jako sprzecznego zarówno z Konstytucją, jak też z prawem wspólnotowym - jest oczywisty i dotyczy nie tylko sądów, ale również organów administracyjnych, dla których prawo unijne jest także prawem wiążącym, a co więcej nadrzędnym nad prawem wewnętrznym.