Dnia 27 października 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie sędzia WSA Bogusław Jażdżyk sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 października 2022 roku sprawy ze skargi A. Ś. na uchwałę Rady Gminy Kozłowo z dnia 16 listopada 2018 roku nr LIX/437/2018 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części gminy Kozłowo - obszar VIII pt.: Sarnowo - Zakrzewo - Zalesie I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w zakresie § 17 ust. 6 pkt 6 lit. b) i c) oraz § 17 ust. 6 pkt 7 lit. f) tiret drugi w odniesieniu do działki o nr ewidencyjnym [...] położonej w obrębie Sarnowo, gmina Kozłowo; II. oddala skargę w pozostałym zakresie; III. zasądza od Gminy Kozłowo na rzecz skarżącego kwotę 780 złotych (siedemset osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Rada Gminy w Kozłowie (dalej jako: "Rada Gminy" lub "organ") w dniu 16 listopada 2018 r. podjęła uchwałę nr LIX/437/2018 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części gminy Kozłowo - obszar VIII pt.: Sarnowo-Zakrzewo-Zalesie. Uchwała ta została podjęta na podstawie art. 20 ust. 1 oraz art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. na dzień podjęcia uchwały - Dz.U. z 2018 r. poz. 1945 ze zm., dalej jako: "u.p.z.p.") oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. na dzień podjęcia uchwały - Dz.U. z 2018 r. poz. 994 ze zm., dalej jako: "u.s.g.").
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na powyższą uchwałę wniósł A. S. (dalej jako: "skarżący"), reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, w zakresie § 5 ust. 1 pkt 6, § 6 ust. 1 pkt 6,7 i 8, § 17 ust. 6 pkt 4 lit. d), § 17 ust. 6 pkt 5, § 17 ust. 6 pkt 6, § 17 ust. 6 pkt 7 lit. c) oraz § 17 ust. 6 pkt 7 lit. f) tiret drugi, § 17 ust. 6 pkt 8, § 17 ust. 9 pkt 2 lit. b) i c). Zaskarżonej uchwale zarzucił:
1. naruszenie art. 22 oraz art. 64 Konstytucji RP w zw. z art. 4 ust. 1 oraz art. 6 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p. poprzez wprowadzenie w planie:
a) generalnego zakazu lokalizacji przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko,
b) generalnego zakazu tworzenia dominant w krajobrazie w postaci zgrupowań budynków inwentarskich, przy czym za zgrupowanie budynków uznano co najmniej 3 budynki inwentarskie, oddalone od siebie na odległość mniejszą niż 50 m w ramach jednej działki,
c) generalnego zakazu lokalizacji o zwiększonym lub dużym ryzyku wystąpienia poważnej awarii przemysłowej,
- a ponadto dla terenów oznaczonych jako "39R":
d) ograniczenie liczby budynków inwentarskich mogących znaleźć się na działce budowlanej do dwóch,
e) ograniczenie maksymalnej powierzchni takiego budynku do 500 m²,
f) ograniczenie maksymalnej powierzchni budynku mieszkalnego do 200 m²,
g) ograniczenie maksymalnej powierzchni wiaty, budynku gospodarczego lub garażowego do 150 m²,
h) wprowadzenie ograniczenia maksymalnej obsady budynku inwentarskiego poniżej 60 DJP,
i) określenie koloru dachu budynku innego niż mieszkalny na odcień czerwieni lub brązu,
- oraz dla terenów oznaczonych jako "10ZN, 11ZN i 12ZN":
j) wprowadzenie zakazu lokalizacji obiektów budowlanych, z wyłączeniem inwestycji w postaci sieci wodociągowych i kanalizacji sanitarnej,
k) wprowadzenie zakazu niszczenia istniejącej zieleni (w sytuacji, gdy na działkach, na których możliwe byłoby prowadzenie produkcji rolnej występują zadrzewienia i inna roślinność pozbawiona wartości przyrodniczej, którą należałoby usunąć, gdyby właściciel zamierzał tam dokonywać upraw), które to ograniczenia zostały wprowadzone bez wykazania konieczności ich wprowadzenia, a jedynie w oparciu o szeroko i instrumentalnie rozumiane władztwo planistyczne gminy, co z kolei doprowadziło do niedozwolonego ograniczenia swobody działalności rolniczej i gospodarczej, a także nieuprawnionego ograniczenia prawa własności;