Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Irena Szczepkowska Asesor WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Ewa Rychcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2008 r. sprawy ze skargi J.S. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie użytkowania obiektu budowlanego - niedopuszczalności zażalenia I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Postanowieniem z dnia "[...]" r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla miasta "[...]" zawiesił postępowanie administracyjne w przedmiocie użytkowania obiektu budowlanego mieszkalnego położonego przy ul. "[...]" w "[...]" bez zgody właściwego organu. W uzasadnieniu wskazano, iż z czynności podjętych w trakcie toczącego postępowania wynika, iż przedmiotowy obiekt jest użytkowany bez pozwolenia i zachodzą podstawy do wymierzenia kary z tytułu nielegalnego użytkowania na podstawie art. 57 ust. 7 ustawy - Prawo budowlane. Jednakże z uwagi na skierowanie przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 18 września 2007r., sygn. akt II OSK 568/06, pytań prawnych do Trybunału Konstytucyjnego dotyczących zgodności art. 57 ust.7 oraz art. 59f ust. 1 ustawy - Prawo budowlane z Konstytucją RP zasadne stało się zawieszenie toczącego się postępowania do czasu wydania przez Trybunał Konstytucyjny orzeczenia w przedmiotowej sprawie.
Na powyższe postanowienie zażalenie złożył J. S., wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu podniósł, iż zgodnie z art. 6 Kodeksu postępowania administracyjnego organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów obowiązującego prawa. Skoro zatem na dzień dzisiejszy przepisy art. 57 ust. 7 i art. 59f ust.1 ustawy Prawo budowlane obowiązują, nie ma podstaw prawnych do zawieszenia postępowania. Przyzwolenie bowiem organu na użytkowanie obiektu wybudowanego z wadami jest niedopuszczalne z mocy prawa. Obiekt ten, jak podkreślił żalący się, stwarza zagrożenie dla zdrowia i życia użytkowników całego obiektu szeregowego, gdyż nie posiada on kominów, zaś spaliny odprowadzane są prowizorycznie. Niedopuszczalne jest, iż w takiej sytuacji organ zawiesza postępowanie, oczekując na rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego i nie podejmuje żadnych czynności prawnych. Podniósł, iż obecny stan prawny przedmiotowego budynku nie pozwala na dokończenie prac budowlanych, ani też na podjęcie egzekucji decyzji Wojewody "[...]" z dnia "[...]" 1996r. o nakazie rozbiórki części obiektu. Ponadto w ocenie żalącego się od 28 lutego 1997r. obiekt realizowany jest w warunkach samowoli budowlanej.
Postanowieniem z dnia "[...]" r. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego stwierdził niedopuszczalność zażalenia J. S. W uzasadnieniu wskazano, iż zgodnie z art. 141 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego prawo do złożenia zażalenia na postanowienie przysługuje stronie postępowania administracyjnego. Przedmiotem niniejszego postępowania jest użytkowanie obiektu bez zgody właściwego organu Przepis art. 57 ust. 7 ustawy - Prawo budowlane w przypadku stwierdzenia nielegalnego użytkowania obiektu upoważnia organ nadzoru budowlanego do wymierzenia kary w drodze postanowienia w trybie art. 59 ust.1 Prawa budowlanego. Do kary tej w myśl przepisu art. 59g ust. 5 Prawa budowlanego stosuje się przepisy działu III ustawy Ordynacja podatkowa, gdzie w art. 133 § 1 wskazuje się, że przymiot strony spełnia płatnik, czyli w tym przypadku osoba, której obowiązkiem będzie uiszczenie kary za nielegalne użytkowanie obiektu. Osobą tą nie jest J. S., a zatem wykluczony jest jego udział w toczącym się postępowaniu. Tym samym nie jest on uprawniony do złożenia zażalenia na postanowienie organu pierwszej instancji.