Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2016 r. sprawy ze skargi S.P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych oddala skargę.
Decyzją z dnia 14 sierpnia 2015 r. nr [...] Burmistrz Miasta udzielił zezwolenia S. P. na sprzedaż napojów alkoholowych zawierających do 4,5% alkoholu oraz na piwo przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży w lokalu gastronomicznym [...] położonym w M. przy ul. [...]. W uzasadnieniu podano, że wnioskodawca, który jest przedsiębiorcą, przedstawił wymagane ustawą dokumenty, tj. zaświadczenie o wpisie do rejestru zakładów podlegających urzędowej kontroli organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, odpis zwykły księgi wieczystej oraz postanowienie Sądu Rejonowego w M. z dnia 20 lipca 2015 r. o przyznaniu wnioskodawcy prawa do wyłącznego korzystania z budynku położnego przy ul. [...] w M. z nadanym rygorem natychmiastowej wykonalności. Podano, że lokal w którym będą sprzedawane napoje alkoholowe, nie jest położony w budynku mieszkalnym wielorodzinnym i strona wnioskująca o wydanie zezwolenia nie była zobowiązana do dostarczenia zgody właściciela budynku. Podniesiono, że Komisja ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w M. zaopiniowała pozytywnie zgodność lokalizacji punktu sprzedaży napojów alkoholowych z uchwałą Rady Miejskiej w M. w sprawie określenia zasad usytuowania miejsc sprzedaży i warunków sprzedaży napojów alkoholowych. Wyjaśniono, że przedstawione przez współwłaścicielkę lokalu - I. P. okoliczności dotyczące wnioskodawcy oraz niespełniania wymogów bezpieczeństwa przez lokal nie zostały uwzględnione przez organ, gdyż nie mają wpływu na wynik sprawy, a organ zezwalający nie jest uprawniony do badania tego typu faktów. Wskazano, że organ nie posiada informacji, aby wnioskodawca był ubezwłasnowolniony częściowo lub całkowicie i tym samym miał ograniczoną zdolność do czynności prawnych lub był jej pozbawiony. Także brak zgody I. P. na udzielenie zezwolenia na sprzedaż alkoholu nie mógł być wzięty pod uwagę, ponieważ lokal nie znajduje się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, a tylko w takim przypadku wymagana jest zgoda właściciela budynku. Na dzień wydania decyzji organ nie posiadał także informacji, aby postanowienie Sądu Rejonowego w M. przyznające prawo do wyłącznego korzystania z budynku S. P. zostało uchylone.
Od decyzji tej odwołała się I. P., reprezentowana przez adw. R. Z., zarzucając naruszenie Prawa budowlanego poprzez uznanie, że lokal nie znajduje się w budynku mieszkalnym wielorodzinnym oraz przepisów ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi poprzez uznanie, że naruszenie wymogów bezpieczeństwa przeciwpożarowego nie stanowi podstawy do wydania decyzji odmownej. Pełnomocnik odwołującej się podniósł także, że organ I instancji naruszył przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez nieuzasadnione i swobodne uznanie, że przedstawione dowody na naruszenie wymogów bezpieczeństwa przeciwpożarowego nie stanowią podstawy do wydania decyzji odmownej oraz nieuwzględnienie w decyzji okoliczności, że postanowienie o zabezpieczeniu nie jest prawomocne, a więc nie może być podstawą do wydania zaskarżonej decyzji. W związku z powyższymi zarzutami pełnomocnik odwołującej się wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości. Uzasadniając zarzuty pełnomocnik strony odwołującej się podniósł, że skoro w Prawie budowlanym została sformułowana definicja tylko budynku jednorodzinnego, to każdy inny budynek mieszkalny powinien być traktowany jako budynek mieszkalny wielorodzinny. Podniesiono, że warunkiem prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych jest przestrzeganie innych zasad i warunków określonych przepisami prawa, a prowadzenie sprzedaży w lokalu niespełniającym wymogów bezpieczeństwa pożarowego narusza przepisy prawa i organ winien zażądać od wnioskodawcy stosownych dokumentów co do spełniania tych wymogów przez lokal. Wskazano także, że postanowienie Sądu o zabezpieczeniu nie jest prawomocne, a odwołująca się złożyła na nie zażalenie.