Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lutego 2016 r. sprawy ze skarg: Spółki A, Spółki B, Spółki C na uchwałę Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 maja 2015 r. nr VII/164/2015 w przedmiocie planu zagospodarowania przestrzennego województwa warmińsko-mazurskiego I. stwierdza nieważność uchwały nr VII/164/2015 Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego z dnia 27 maja 2015 roku w sprawie uchwalenia Planu zagospodarowania przestrzennego województwa warmińsko-mazurskiego, w części dotyczącej załącznika do niniejszej uchwały: 1) w rozdziale II pt. Polityka przestrzenna województwa a) w pkt 1 w zakresie treści: "- zasada przezorności - przewiduje, że działania wobec pojawiających się problemów powinny być podejmowane już wówczas, gdy pojawia się uzasadnione prawdopodobieństwo, że problem wymaga rozwiązania, a nie wtedy, gdy istnieje pełne jego naukowe potwierdzenie. Zasad wymaga, aby wszelkie prawdopodobieństwo wystąpienia negatywnych skutków traktować tak, jak pewność ich wystąpienia;" b) w pkt 2 pt. Kierunki polityki przestrzennej w podrozdziale 2.7.5.: - w ust. 1 lit. b) w zakresie słów: "za wyjątkiem dużej energetyki wiatrowej, dla której ustala się strefy zakazu lokalizacji oraz strefy ograniczonego rozwoju." -) w ust. 1 lit. c) w zakresie treści: "- zasada przezorności - zobowiązująca każdego, kto planuje, wyraża zgodę lub podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest w pełni rozpoznane (między innymi ze względu na niedostatki w wiedzy, rozbieżność stanowisk ekspertów), do kierowania się przezornością i podjęcia wszelkich możliwych środków zapobiegawczych. Zasada wymaga, aby wszelkie prawdopodobieństwo wystąpienia negatywnych skutków traktować tak, jak pewność ich wystąpienia. W zakresie ocen środowiskowych efektem zastosowania zasady przezorności powinna być odmowa wyrażenia zgody na realizację przedsięwzięć, których skutki, w tym skutki dla zdrowia człowieka są niepewne, niejasne, wątpliwe lub ryzykowne. Negatywne oddziaływanie na środowisko farm wiatrowych nie jest w pełni rozpoznane i nie jest wykluczone." - w ust. 2 lit. a) w zakresie słów: " - tereny o planowanej funkcji uzdrowiskowej, gdzie prowadzone są działania w kierunku uzyskania statusu uzdrowiska, - tereny w pasie szerokości 2000 m od granic obszarów objętych ochroną prawną na mocy ustawy o ochronie przyrody" - w ust. 2 lit. b) w zakresie słów: "Ustala się strefę rozwoju dużej energetyki wiatrowej z ograniczeniami (Strefa B). Strefa B obejmuje pozostałe obszary województwa (nie zaliczone do Strefy A). W Strefie B ustala się: - zakaz lokalizowania dużej energetyki wiatrowej w odległości do 2000 m od zabudowy mieszkaniowej (istniejącej i wyznaczonej w obowiązujących miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego), - zakaz lokalizowania farm wiatrowych* w odległości od siebie mniejszej niż 5 km (liczonej od skrajnych turbin w farmach) - ze względu na konieczność osłabienia skumulowanego oddziaływania na przestrzeń, - zakaz lokalizowania turbin wiatrowych w obrębie farmy w odległości większej niż 2 km pomiędzy turbinami - ze względu na zapobieganie zjawisku "rozlewania się" farm w przestrzeni. Ponadto obowiązują ograniczenia i zakazy lokalizowania dużej energetyki wiatrowej wynikające z odpowiednich przepisów odrębnych." 2) w zakresie mapy o nr 50 pt. Strefy rozwoju dużej energetyki wiatrowej. II. oddala skargi w pozostałych zakresie; III. zasądza od Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego na rzecz: - Spółki A kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, - Spółki B kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, - Spółki C kwotę 557 zł (pięćset pięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Sejmik Województwa Warmińsko-Mazurskiego w dniu 27 maja 2015r. podjął uchwałę nr VII/164/15 w sprawie uchwalenia Planu zagospodarowania przestrzennego województwa warmińsko-mazurskiego (dalej jako: plan województwa).
Na powyższą uchwałę, po wcześniejszym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, skargę wnieśli: Spółka A, Spółka B, Spółka C.
1). Spółka A w skardze wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części dotyczącej sprzecznych z prawem i naruszających interes prawny Spółki ustaleń dotyczących zakazów i ograniczeń odnośnie realizacji na obszarze województwa warmińsko-mazurskiego, a w szczególności w gminach P. i B., inwestycji w zakresie "dużej" energetyki wiatrowej. Spółka zakwestionowała postanowienia planu dotyczące:
1. zakazu lokalizowania "dużej" energetyki wiatrowej w odległości do 2000 m od zabudowy mieszkaniowej (istniejącej i wyznaczonej w obowiązujących miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego);
2. zakazu lokalizowania farm wiatrowych w odległości od siebie mniejszej niż 5 km (liczonej od skrajnych turbin w farmach);
3. zakazu lokalizowania turbin wiatrowych w obrębie farmy w odległości większej niż 2 km pomiędzy turbinami.
Uchwale zarzucono naruszenie:
- art. 7 Konstytucji RP poprzez określenie bez podstawy prawnej oraz z naruszeniem kompetencji rad gmin minimalnej odległości "dużej" energetyki wiatrowej od zabudowy mieszkaniowej, minimalnej odległości farm wiatrowych od siebie oraz maksymalnej odległości lokalizowania turbin w ramach farmy wiatrowej;
- art. 22 i art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w związku z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 584) dalej jako: u.s.d.g., poprzez wprowadzenie w dokumencie, który nie ma rangi ustawy zakazów i ograniczeń wolności prowadzenia działalności gospodarczej, w zakresie "dużej" energetyki wiatrowej, oraz ustaleń dyskryminujących podmioty prowadzące działalność w tym sektorze;
- art. 39 ust. 3, 4 i 5 oraz art. 38 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz.U. z 2015r. poz. 199) dalej jako: u.p.z.p., oraz art. 10 ust. 2a i art. 15 ust. 3 pkt 3a w związku z art. 3 ust. 1 u.p.z.p., a także art. 2 Konstytucji RP, poprzez uregulowanie w planie województwa zagadnień dotyczących lokalizowania urządzeń wytwarzające energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW, określenie obszarów ich lokalizacji oraz określenie granic stref ochronnych (a zatem również ich szerokości), należących do wyłącznej kompetencji gmin w ramach przyznanego gminom władztwa planistycznego;
- art. 18 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie województwa (t.j. Dz.U.
z 2015 r. poz. 1392) dalej jako: u.s.w., poprzez zamieszczenie w planie województwa szczegółowych regulacji dotyczących lokalizowania urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii o mocy przekraczającej 100 kW, określenie obszarów ich lokalizacji oraz określenie granic stref ochronnych (a zatem również ich szerokości), należących do wyłącznej kompetencji gmin w ramach przyznanego gminom władztwa planistycznego;