Dnia 12 lutego 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2015 roku sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Tolkmicku z dnia 30 września 2014 r., Nr LII/423/14 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego obręb geodezyjny Kamionek Wielki I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej: - w § 11: ust. 1 pkt 2 lit. b-d; ust. 1 pkt 4 i ust. 1 pkt 5 - w zakresie sformułowania: "wszelkie działania dotyczące chronionych cech zabytkowej zabudowy wymagają uzgodnienia z właściwym konserwatorem zabytków, zgodnie z przepisami odrębnymi. Dla oznaczonych na rysunku planu obiektów obowiązuje wymóg uzgodnienia z właściwym konserwatorem zabytków zakresu docieplenia zewnętrznych elewacji budynków, remontów, rozbudowy, przebudowy, przystosowania do nowych współczesnych wymogów technicznych i funkcjonalnych oraz wymiany technicznie zużytych elementów budynku (okien, drzwi itd.)"; ust. 2 pkt 5; - w § 14: ust. 1 pkt 1, ust. 9 pkt 1, ust. 12 i ust. 13 pkt 2; - w § 18: ust. 1 pkt 2 lit. b - w zakresie sformułowania: "... oraz na innych terenach i obiektach, wynikających z lokalizacji uzgodnionych na etapie projektowania"; ust. 6 pkt 4; - w § 20 pkt 1 lit. b i pkt 1 lit. c; II. orzeka, że zaskarżona uchwała w części, w której stwierdzono jej nieważność nie podlega wykonaniu.
Wojewoda, jako organ nadzoru nad działalnością gminną, na podstawie art. 93 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, ze zm.), zwanej dalej "u.s.g.", wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na uchwałę Nr "[...]" Rady Miejskiej w "[...]" z dnia "[...]", w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obejmującego obręb geodezyjny "[...]", wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w części dotyczącej:
- w § 11: ust. 1 pkt 2 lit b-d; ust. 1 pkt 4 i ust. 1 pkt 5 - w zakresie sformułowania: "wszelkie działania dotyczące chronionych cech zabytkowej zabudowy wymagają uzgodnienia z właściwym konserwatorem zabytków, zgodnie z przepisami odrębnymi. Dla oznaczonych na rysunku planu obiektów obowiązuje wymóg uzgodnienia z właściwym konserwatorem zabytków zakresu docieplenia zewnętrznych elewacji budynków, remontów, rozbudowy, przebudowy, przystosowania do nowych współczesnych wymogów technicznych i funkcjonalnych oraz wymiany technicznie zużytych elementów budynku (okien, drzwi itd) "; ust. 2 pkt 5;
- w § 14: ust. 1 pkt 1, ust. 9 pkt 1, ust. 12 i ust. 13 pkt 2;
- w § 18: ust. 1 pkt 1 lit b w zakresie sformułowania" oraz na innych terenach i obiektach, wynikających z lokalizacji uzgodnionych na etapie projektowania" ust. 6 pkt 4;
- w § 20 pkt 1 lit. b i pkt. 1 lit. c
Wojewoda wskazał, że Rada Miejska w "[...]", powołując się na art. 18 ust. 2 pkt 5, art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), zwanej dalej "u.p.z.p." oraz w wykonaniu uchwały Nr "[...]" z dnia "[...]" w sprawie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, obejmującego obręb geodezyjny "[...]", podjęła wyżej wskazaną uchwałę. Stwierdził, że gmina realizując przysługujące jej władztwo planistyczne ma prawo uchwalić miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ale jedynie przy zachowaniu zasad i trybu jego sporządzania określonych u.p.z.p.
Z analizy przekazanej do oceny uchwały wraz z załącznikami i przedłożonej dokumentacji prac planistycznych wynika, iż uchwalony plan zawiera istotne naruszenia prawa, odnoszące się do zasad sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej uwzględnienie, wskazując, że brak zaskarżonych zapisów nie będzie miał wpływu na stosowanie uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Przeprowadzona przez Sąd kontrola zaskarżonej uchwały wykazała, że skarga jest zasadna.
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej jako: p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje między innymi orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego, o czym stanowi wprost art. 3 § 2 pkt 5 p.p.s.a. Stosownie do art. 147 § 1 p.p.s.a., sąd uwzględniając skargę na akt o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 5 p.p.s.a., stwierdza nieważność aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.