Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego
Sentencja

Dnia 24 stycznia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod sędzia WSA Jolanta Strumiłło Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017 roku sprawy ze skargi J. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zasiłku pielęgnacyjnego - oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/6

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją z dnia "[...]" Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Burmistrza R. (dalej zwany organem I instancji), powołując m.in. art. 105 § 1 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego (dalej jako k.p.a.), umorzył postępowanie w sprawie ustalenia prawa do zasiłku pielęgnacyjnego zainicjowane wnioskiem M. N. z dnia 27 stycznia 2011 r. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ I instancji podał, że umorzenie postępowania następuje w związku ze śmiercią wnioskodawczyni.

Wnioskiem z dnia 21 stycznia 2012 r., uzupełnionym następnie pismami z dnia 16 sierpnia 2012 r. oraz z dnia 19 września 2012 r., J. N. (dalej zwany skarżącym) zwrócił się do organu I instancji m.in. o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji z powodu jej wydania z rażącym naruszeniem prawa, to jest art. 105 § 1, art. 30 § 4 oraz art. 97 § 1 pkt 1 k.p.a. W ocenie skarżącego, w okolicznościach niniejszej sprawy niedopuszczalne było umorzenie postępowania, gdyż organ I instancji powinien był wezwać do udziału w tym postępowaniu spadkobierców wnioskodawczyni, a do czasu ich ustalenia - zawiesić postępowanie. Wywiódł przy tym, że zasiłek pielęgnacyjny, o który ubiegała się wnioskodawczyni, jest wartością majątkową, która wchodzi w skład masy spadkowej. Powołując stosowne regulacje prawne dotyczące zasad przyznawania tego zasiłku skonstatował, że w niniejszej sprawie istniały podstawy do jego przyznania spadkobiercom wnioskodawczyni za okres od 22 grudnia 2010 r. (data złożenia wniosku o ustalenie stopnia niepełnosprawności) do dnia 4 lutego 2011 r. (data śmierci wnioskodawczyni).

Powyższy wniosek skarżącego został przekazany przez organ I instancji do rozpoznania według właściwości Samorządowego Kolegium Odwoławczemu. Kolegium dotychczas wydało kilka rozstrzygnięć w następstwie rozpoznania tego wniosku, a w tym decyzję z dnia "[...]", będącą aktualnie przedmiotem skargi, mocą której Kolegium uchyliło własną decyzję z dnia "[...]" i umorzyło postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji z dnia "[...]". Poprzednie rozstrzygnięcia Kolegium wydane w tej sprawie zostały natomiast uchylone wyrokami odpowiednio Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 sierpnia 2015 r. sygn. akt I OSK 306/14 (postanowienie Kolegium z dnia "[...]") oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 22 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Ol 211/16 (postanowienia Kolegium z dnia "[...]" oraz z dnia "[...]"). Rozstrzygnięcia te dotyczyły odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji organu I instancji z dnia "[...]" z powodu braku interesu prawnego skarżącego do złożenia wniosku o stwierdzenie nieważności tej decyzji.

Jak wynika z uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 sierpnia 2015 r. sygn. akt I OSK 306/14, przyczyną uchylenia postanowienie Kolegium z dnia "[...]" było wydanie go z naruszeniem art. 27 § 1a k.p.a. Natomiast w uzasadnieniu wyroku z dnia 22 marca 2016 r. sygn. akt II SA/Ol 211/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie przyjął, że gdy ustalenie interesu prawnego wymaga podjęcia czynności wyjaśniających, czynności te mogą być podjęte wyłącznie w toku postępowania, a w razie negatywnego wyniku są podstawą do zakończenia postępowania decyzją umarzającą postępowanie w sprawie. Ocenił, że w okolicznościach niniejszej sprawy, a przede wszystkim z uwagi na podnoszone przez skarżącego argumenty, kwestia posiadania przez niego interesu prawnego w tej sprawie nie jest oczywista, wymaga dokonania przez organ ustaleń zarówno faktycznych, jak i prawnych, a tego rodzaju czynności mogą mieć miejsce tylko po wszczęciu postępowania, jako że stanowią one złożony proces stosowania prawa. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, organ winien był w toku postępowania nieważnościowego dokonać oceny art. 105 § 1, art. 30 § 4 oraz art. 97 § 1 pkt 1 k.p.a. i ustawy o świadczeniach rodzinnych dotyczących wypłaty zasiłku pielęgnacyjnego i rozważyć, czy świadczenie z tytułu zasiłku pielęgnacyjnego może być świadczeniem dziedzicznym (za okres kiedy mogło być przyznane żonie skarżącego), czy też osobistym należnym wyłącznie zmarłej wnioskodawczyni.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Zabezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze