Dnia 19 marca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant Specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2015 roku sprawy ze skargi spółki A na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że decyzją Nr "[...]" z dnia "[...]" Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny stwierdził u S. A. chorobę zawodową - chorobę zakaźną lub pasożytniczą albo ich następstwa - boreliozę.
Organ wskazał w uzasadnieniu, że postępowanie wyjaśniające w sprawie wykazało, iż S. A. pracując w określonych zakładach pracy na zajmowanych kolejno stanowiskach: stażysty technika budowy, majstra budowy, kierownika budowy, inspektora ds. konserwacji urządzeń melioracji podstawowych, inspektora nadzoru - wykonywał roboty konserwacyjne i inwestycyjne związane z melioracją, bezpośrednio nadzorował pracę robotników, sprzętu i środków transportowych, dokonywał obmiary wykonywanych robót przez pracowników, brał udział w dochodzeniach wodno-prawnych związanych z urządzeniami melioracji podstawowych, sprawował nadzór nad stacjami pomp i dokonywał ich odbiorów. Czynności te wykonywał w terenie zalesionym, zakrzaczonym bagiennym i trawiastym, w tym także w korytach stawów, potoków i rzek. Tak więc miejsce oraz charakter pracy, jaką S. A. wykonywał, stwarzały ryzyko narażenia na powstanie chorób zakaźnych lub pasożytniczych albo ich następstw: boreliozy.
S. A. był badany przez jednostkę uprawnioną do orzekania w sprawie chorób zawodowych pierwszego stopnia, tj.: Wojewódzki Ośrodek
Medycyny Pracy, który orzeczeniem lekarskim nr "[...]" z dnia "[...]" rozpoznał schorzenie znajdujące się w obowiązującym wykazie chorób
zawodowych w poz. 26 - choroby zakaźne lub pasożytnicze albo ich następstwa - pod postacią boreliozy. W uzasadnieniu orzeczenia WOMP wskazał, że badany w okresie od 1974 z przerwami pracował jako stażysta technik budowy, majster budowy, kierownik budowy, inspektor ds. konserwacji urządzeń melioracji podstawowych, inspektor nadzoru i był narażony na ukąszenia przez kleszcze oraz możliwość zakażenia krętkiem Borrelia burgdorferi.
Od powyższej decyzji odwołanie wniosło Przedsiębiorstwo A uzupełnione następnie pismem pełnomocnika strony z 8.12.2014 r., w którym zarzucono decyzji PPIS:
1) naruszenie przepisów prawa materialnego, a mianowicie:
art. 2351 Kodeksu pracy poprzez błędną wykładnię i w konsekwencji tego przyjęcie, że borelioza mieści się w wykazie chorób zawodowych, kiedy to właściwa wykładnia normy tego przepisu prowadzi do wniosku, że ta jednostka chorobowa nie mieści się w wykazie, a wydane w tym zakresie orzeczenie lekarza winno zostać poddane ocenie stosownie do obowiązujących przepisów proceduralnych i dokonana kwalifikacja nie jest w tym przypadku dla organu wiążąca.
2) naruszenie przepisów postępowania, a mianowicie:
a) § 6 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie
chorób zawodowych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1367) poprzez wydanie orzeczenia bez koniecznych dokumentów umożliwiających wydanie rzetelnego orzeczenia,