Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Beata Jezielska Protokolant st. sekretarz sądowy Jakub Borowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2013r. sprawy ze skargi Spółka A na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.
Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że Rada Miejska w Pasłęku przyjęła w dniu 9 lipca 2010r. uchwałę nr VI/57/10 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego centralnej i wschodniej części Pasłęka.
Skargę na ww. uchwałę wywiodła pismem z dnia 9 listopada 2011r. spółka A, wnosząc o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w części dotyczącej § 52 ust. 6 pkt 2 i 3 oraz ust. 9. Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie:
- art. 28 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy o planowaniu zagospodarowaniu przestrzennym i art. 2 oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych poprzez określenie w § 52 ust. 6 pkt 3 dróg dojazdowych oznaczonych symbolem 11/1.1.KX, III 1.2.KX, 11/1.3.KX jako ogólnodostępne drogi publiczne, mimo iż nie spełniają wymogów ustawowych przewidzianych w ustawie o drogach publicznych;
- art. 28 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 2 pkt 9 i 12 ustawy z dnia 27 marca 2003r.
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez dokonanie sprzecznych ustaleń przewidujących możliwość lokalizacji zabudowy usługowej w formie obiektów i lokali w budynkach o innej funkcji lub jako wolnostojących określonych w § 52 ust. 1 pkt 2 lit. b, z wykluczeniem działalności wymienionej w pkt 3 § 52 ust. 1, które następnie są wykluczane przez zapis określony w § 52 ust. 6 pkt 2, który ustala szczególne warunki zagospodarowania terenu i wyklucza lokalizację wszystkich działalności, nie tylko wymienionych w ust. 1 pkt 3, które wymagają możliwości dojazdu samochodów ciężarowych. W uzasadnieniu skargi podniesiono, że definicja ustawowa samochodu ciężarowego wywołuje ten skutek, iż w istocie Rada Miejska wyłączyła Spółce i innym osobom prowadzenie jakiejkolwiek działalności usługowej wymagającej dostaw do posiadanych lokali i budynków usługowych towarów i materiałów za pomocą innych samochodów niż osobowe. Według autora skargi wprowadzenie takiego ograniczenia w istocie czyni bezzasadnym ustalanie w planie katalogu usług dopuszczonych, czy też wykluczonych według innych postanowień uchwały i w zasadzie wyłączają możliwość prowadzenia jakiejkolwiek działalności usługowej prowadzonej przez Spółkę;
- art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez ustalenie w § 52 ust. 9 zaskarżonej uchwały, iż nie stosuje się stawki procentowej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości jedynie w stosunku do gruntów będących własnością Miasta i Gminy oraz pozostających w istniejącym użytkowaniu przy jednoczesnym braku ustalenia stawki wzrostu wartości nieruchomości dla innych właścicieli i użytkowników wieczystych,
- art. 6 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez ograniczenie prawa własności i wyłączenie prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej na działkach stanowiących własność skarżącej spółki, mimo dopuszczenia lokalizacji zabudowy usługowej.
W odpowiedzi na skargę organ nie zgodził się z zarzutami w niej zawartymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje: